Karin Spaink on Wed, 16 Feb 2011 03:26:35 +0100 (CET)


[Date Prev] [Date Next] [Thread Prev] [Thread Next] [Date Index] [Thread Index]

Re: [Nettime-nl] Lekken bij Wikilekken: 'n mooie boel!


On Feb 16, 2011, at 02:38 , Ron Peperkamp wrote:

Ik weet niet of ik met mijn lilliputter-geest het gewenste niveau kan halen, maar laat ik met de volgende stellingen op z’n minst een poging doen de
discussie een piepklein stapje hoger te brengen:

Ik denk dat niemand volledig is toegerust om deze discussie op alle fronten goed te voeren. Maar het helpt al al enorm wanneer we inconsistenties aanwijzen, proberen niet inconsequent te zijn, trachten een stap verder te denken en niet op de man/mens proberen te spelen....

Vooralsnog: dank dat je mijn handschoen hebt opgenomen.

1. Wikileaks verdient onze onvoorwaardelijke steun omdat zij de bestaande
(m.n. Amerikaanse) macht uitdaagt.

Het maakt me werkelijk niet uit of WikiLeaks nu geheime machinaties openbaart van the Bank of America, het consortium achter de OV- chipkaart, Afrikaanse dictators of de makers van Stuxnet. Wel valt me op - en mij niet alleen - dat de ellende pas begon toen WikiLeaks Amerikaanse geheimen openbaar maakte. Voor die tijd vond iedereen het kennelijk erg amusant wat ze deden, maar nu werd het ineens hoog spel.

De algemene ontvangst bleef ook toen niettemin erg positief (denk aan de Afghan & Iraqi War Logs). Dat veranderde pas toen EikiLeaks diplomatieke berichten begon te publiceren. Enerzijds snap ik dat diplomatie deels bij vertrouwelijkheid is gebaat, aanderzijds weet ik ook dat - tegenwoordig zowat *alles* als vertrouwelijk wordt bestempeld, en 'vertrouwelijkheid' te vaak een smoes voor intransparantie is geworden; - tijdige publicatie van sommige cables heel wat politieke debacles had kunnen voorkomen; - het gat tussen publieke stellingnames / verklaringen en diplomatieke machinaties soms wel *erg* groot is geworden; en tenslotte: dat - een politiek of diplomatie die zich *systematisch* baseert op geheimhouding, waarschijnlijk sowieso niet bestendig is.

Daarnaast speelt een ander aspect, iets waarop een columnist uit (naar ik meen) The Econimist wees. Die betrapte zichzelf erop dat, mocht het zo zijn dat WikiLeaks (zoals ze suggereeerden) interne memo's van een grote VS bank hadden, hij geen enkel voorbehoud zou hebben bij volledige publicatie daarvan. Waarom had hij - zo vroeg hij zich af - die reserve dan wel hebben als het om diplomatieke berichten ging? Behandelen we 'zaken' dan zo anders dan 'politiek'? Maken we daar terecht zo'n groot onderscheid tussen? Zo ja, op grond waarvan? Verdient 'politiek' meer geheimenis dan 'zaken', en zo ja: waarom?

Die macht is namelijk per definitie
pervers en verdient het om te allen tijden en met alle mogelijke middelen
onder druk te worden gezet.

Hm, ik weet niet of alle macht per definitie pervers is. De enige perverse macht is de macht die zichzelf niet in twijfel wenst te trekken, denk ik: de macht die geen tegenstemmen toelaat,

2. Wikileaks mag ooit zijn opgezet als veilige postbus voor het droppen van informatie, maar iemand is daar al snel tot het inzicht gekomen dat neutrale
informatie een mythe is.

Volgens mij wisten de mensen achter WikiLeaks dat allang. WikiLeaks is opgeet door hackers, die beweerden dat technologie nooit neutraal is. Waarom zou 'kennis' dat dan wel zijn?

Daarnaast weten we allemaal dat klokkeluiders er meestal slecht vanaf komen, zelfs al was de informatie die ze lekten belangrijk. *Dat* is wat WikiLeaks wou: mensen die belangrijke informatie hadden, bescherming bieden, opdat die informatie makkelijker naar buiten kon komen.

3. Assange verdient onze bewondering omdat hij goed begrepen heeft dat je in
het huidige mediatijdperk alleen met theatrale middelen politieke
veranderingen teweeg kan brengen.

WikiLeaks is weinig theatraal geweest. Wat ze wel hebben geleerd is hoe ze samen kunnen werken met de pers: door een verbond te sluiten met kranten, konden ze meer aandacht krijgen voor wat ze naar buiten brachten. Samenwerking met de pers vergt ook: deadlines, primeurs, en (helaas): een gezicht.

Domoren die dat niet begrepen, heeft hij
volkomen terecht uit de organisatie gezet.

... een opmerking waarmee een nieuwe discussie over assanges al dan niet dictatoriale neigingen weer vrij spel krijgen. Hou me ten goede: ik zeg niet dat jij dat doet. Maar als we het over julians karakter gaan hebben, moeten we het ook over Daniels karakter hebben. En eigenlijk vnd ik geen van tweeën relevant.

Wel weet ik *bij benadering* hoe moelijk* het is om als gezicht te worden behandeld. Hoe vaak ik indertijd ook uitlegde dat ik niet alleen tegen Scientology in het strijdperk trad, iedereen wou *mij* daarover spreken en alle medestanders werden als 'navolgers' bestempeld. Dat was soms hard voor hen en soms zwaar voor mij. In het geval van WikiLeaks is die trend duizend keer sterker.

4. Versimpeling en uitvergroting zijn inherent aan theatraliteit. Evenals het wegsnijden van hinderlijke details. Zaken als per abuis (…) openbaar
gemaakte namen van informanten, mislukte vredesonderhandelingen en
geschonden internationale relaties moeten dan ook maar als 'collateral
details' worden beschouwd.

Ik geloof er geen *zak* van dat bv de Taliban afhankelijk is van de namen van mensen uit de US cables om te bedenken wie ze nu willen pakken. Met andere woorden: die mensen liepen al gevaar, en dat ze niettemin doorwerkten maakt dat we ze moeten bewonderen - niet dat we WikiLeaks moeten aanvallen.

Daarnaast: de politiek die vervat is in de cables, heeft duizenden slachtoffers gemaakt. Maar die noemen we niet.

5. Eén misstand aantonen is een incident. Duizenden potentiële misstanden publiceren is echte politieke macht. Zolang het doel legitiem (en de vijand heel groot) is (zie stelling 1), zijn alle vragen naar controle op die macht
absurd en niet ter zake doende.

Die snap ik niwt helemaal. Refereer je nu aan de eerdere opmerkingen dat WikiLeaks, die transparantie wil, 'dus' zelf transparant zou moeten zijn? Die eis is sowieso kul. *Iedereen* heeft het recht de macht in twijfel te trekken, en niemand hoeft daarvoor papieren te overleggen.

Zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar zoals gezegd zit ik deze dagen erg
krap in mijn tijd en bovendien lijkt het mij wel duidelijk wat ik hier
probeer duidelijk te maken.

Dank daarvoor. Ik hoop dat iemand je voorzet en mijn commentaar erop serieus neemt.


- K -

--
War is just God's way of teaching Americans geography.
  - Jon Stewart on The Daily Show, August 12 2008




______________________________________________________
* Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet
* toegestaan zonder toestemming. <nettime-nl> is een
* open en ongemodereerde mailinglist over net-kritiek.
* Meer info, archief & anderstalige edities:
* http://www.nettime.org/.
* Contact: Menno Grootveld (rabotnik@xs4all.nl).