Patrice Riemens on Wed, 5 Sep 2012 22:13:47 +0200 (CEST)


[Date Prev] [Date Next] [Thread Prev] [Thread Next] [Date Index] [Thread Index]

[Nettime-nl] Een Ander Joods Geluid: Israël & Palestina-stemwijzer


zie origineel: http://eajg.nl/node/513  voor het diagram en alle links
bwo yndra


Israël & Palestina-stemwijzer
29-08-2012 11:21

Een Ander Joods Geluid zette voor u de standpunten van de verschillende
politieke partijen ten aanzien van het Israëlisch-Palestijnse conflict op
een rij. In onderstaande stemwijzer worden aan de hand van negen
stellingen de partijprogramma?s onder de loep genomen. Deze stellingen
gaan onder meer over de relatie tussen Nederland en Israël, het
Israëlische nederzettingenbeleid en Palestijns VN-lidmaatschap.

Bent u benieuwd naar de opvattingen van Een Ander Joods Geluid hierover?
Die zijn hier te vinden.

Uitleg bij de stellingen

1. Een twee-statenoplossing is de meest wenselijke oplossing van het
Israëlisch-Palestijns conflict

De twee-statenoplossing, met als uitkomst een onafhankelijke Palestijnse
staat op de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook naast de staat
Israël, is de internationaal aanvaarde oplossing voor het
Israëlisch-Palestijns conflict. Deze oplossing komt terug in de
verkiezingsprogramma?s en uitingen van nagenoeg alle politieke partijen.
Diverse partijen benadrukken daarbij de noodzaak tot levensvatbaarheid van
een Palestijnse staat - een staat die territoriaal aaneengesloten,
politiek onafhankelijk en economisch bestaanbaar is. Zij nemen daarvoor
als vertrekpunt dat de grenzen tussen Israël en een toekomstige
Palestijnse staat op basis van de grenzen van vóór 1967 (de ?Groene Lijn?)
bepaald dienen te worden. De SGP laat in haar programma in het midden of
zij voor een twee-statenoplossing is, en noemt de Palestijnse gebieden in
andere uitingen ?betwist?, in plaats van de gangbare term ?bezet? te
gebruiken. De PVV spreekt zich als enige partij uit tegen een
twee-statenoplossing en betitelt Jordanië de ?enige Palestijnse staat?.

Lees hier wat Een Ander Joods Geluid over deze stelling te zeggen heeft.

2. Nederland dient het streven van de Palestijnse Autoriteit voor
Palestijns VN-lidmaatschap te steunen

In september 2011 probeerde de Palestijnse Autoriteit, via de VN
Veiligheidsraad, Palestina als VN-lid erkend te krijgen. Dit initiatief
kon niet worden doorgezet, onder meer door obstructie vanaf de kant van de
Verenigde Staten. Ook in september 2012 was de Palestijnse Autoriteit van
plan een statusophoging bij de VN te bewerkstelligen, deze keer naar
'waarnemersstatus als niet-lidstaat'. Dit voornemen is echter uitgesteld.
De verwachting is dat over een paar maanden er echter alsnog een poging
zal worden gedaan om een Palestijnse statusophoging bij de VN te
bewerkstelligen. Omtrent een mogelijke erkenning van Palestina als VN-lid
en de Nederlandse stellingname hieromtrent was verleden jaar veel te doen
in de Tweede Kamer, en de politieke partijen nemen er geheel verschillende
standpunten over in. SP en GroenLinks spreken zich in hun
verkiezingsprogramma?s uit voor Palestijns VN-lidmaatschap, buiten
rechtstreekse onderhandelingen tussen Israël en de Palestijnse Autoriteit
om. De PvdA geeft aan voor een statusophoging van de Palestijnse
Autoriteit te zijn, en volledig lidmaatschap daarbij niet uit te sluiten.
D66 sprak zich in eerdere debatten in de Tweede Kamer uit voor een
statusverhoging van de Palestijnen bij de VN, maar gaf aan daar ook andere
mogelijkheden voor te zien dan volledig VN-lidmaatschap. Alle andere
partijen spraken zich uit tegen het initiatief van de Palestijnse
Autoriteit.

Lees hier wat Een Ander Joods Geluid over deze stelling te zeggen heeft.

3. De Nederlandse ambassade moet gevestigd worden in Jeruzalem

In 1980 nam het Israëlische parlement de zogeheten ?Jeruzalem-wet? aan,
die uitsprak dat Jeruzalem de ongedeelde hoofdstad van Israël is, waarmee
Israël benadrukte het bezette Oost-Jeruzalem als onderdeel van de
Israëlische staat te beschouwen. De VN sprak zich uit tegen deze wet, en
riep alle VN-lidstaten op haar ambassades en diplomatieke missies als
protest uit de stad terug te trekken. Ook Nederland gaf gehoor aan deze
oproep en verplaatste haar ambassade naar Tel Aviv; de huidige ambassade
is gevestigd in Ramat Gan, een voorstad van Tel Aviv. De opvatting
huldigend dat Jeruzalem de ondeelbare hoofdstad dient te zijn van Israël,
bepleiten verschillende partijen - de ChristenUnie, de SGP en de PVV -
echter om de Nederlandse ambassade terug te verplaatsen naar Jeruzalem. De
andere partijen zijn hier tegen. Geen land ter wereld heeft overigens de
annexatie van Oost-Jeruzalem door Israël erkend.

Lees hier wat Een Ander Joods Geluid over deze stelling te zeggen heeft.

4. Jeruzalem moet erkend worden als de ongedeelde hoofdstad van Israël

Na de ?Zesdaagse Oorlog? in 1967, waarbij Israël onder meer de Westelijke
Jordaanoever veroverde, annexeerde het Oost-Jeruzalem en ettelijke dorpen
eromheen, een besluit dat door de VN en de internationale gemeenschap werd
afgekeurd. Sindsdien voert Israël een ander regime in Oost-Jeruzalem dan
op de andere delen van de Westelijke Jordaanoever. Palestijnen woonachtig
in Oost-Jeruzalem zijn in het bezit van een aparte identiteitskaart en
hebben onder meer het recht om te stemmen in lokale verkiezingen, waarvan
zij overigens maar mondjesmaat gebruik maken, omdat het de annexatie van
Jeruzalem en hun aparte positie bevestigt; in de praktijk hebben de meer
dan 250.000 Palestijnen in dit bezette deel van Jeruzalem bovendien met
geïnstitutionaliseerde discriminatie te maken, terwijl het aantal Joodse
?wijken? (nederzettingen) in Oost-Jeruzalem, met circa 200.000 inwoners,
gestaag groeit. De Palestijnse Autoriteit ziet Oost-Jeruzalem als
hoofdstad van een toekomstige Palestijnse staat. Hoewel de verdeling van
Jeruzalem een van de onderwerpen is die binnen vredesonderhandelingen
bepaald zal worden, en de internationale gemeenschap Oost-Jeruzalem als
bezet gebied ziet, beschouwen veel Israëli?s en veel Israëlische politici
dit stadsdeel als integraal onderdeel van Israël. ChristenUnie, SGP en PVV
sluiten zich bij deze gedachtegang aan, en betogen dat geheel Jeruzalem
aan Israël toebehoort. Alle andere partijen huldigen, conform het
internationaal recht,  het standpunt dat het gebied bezet is, en dat de
uiteindelijke deling van de stad bepaald dient te worden door
onderhandelingen tussen partijen.

Lees hier wat Een Ander Joods Geluid over deze stelling te zeggen heeft.

5. De Palestijnen dienen Israël te erkennen als Joodse staat

De huidige Israëlische regering heeft de afgelopen jaren in gesprekken met
de Palestijnse Autoriteit aangegeven dat als voorwaarde voor
onderhandelingen geldt, dat de Palestijnse Autoriteit en een toekomstige
Palestijnse staat Israël erkennen als ?Joodse staat?. Volgens de regering
Netanyahu is dat van belang omdat de Palestijnen daarmee erkennen dat
Israël een thuisland is voor het Joodse volk, dat het Joodse volk een
legitieme claim heeft op het land en dat de twee-statenoplossing gestoeld
zal zijn op het principe van ?twee staten voor twee volkeren?. De
Palestijnse Autoriteit heeft deze erkenning echter geweigerd; volgens haar
is het aan Israël zelf hoe het zich definieert, is zo?n erkenning
schadelijk voor de positie van de Palestijns-Arabische minderheid in
Israël (circa 20% van de totale bevolking) en staat die op gespannen voet
met het Palestijnse recht op terugkeer van Palestijnse vluchtelingen naar
Israël, een van de punten die binnen vredesonderhandelingen
uitonderhandeld dient te worden.

In een parlementaire motie in februari 2011, ingediend door Tweede
Kamerleden Van der Staaij (SGP), Ormel (CDA) en Wiegman-van Meppelen
Scheppink (ChristenUnie), stelden de indieners dat Minister van
Buitenlandse Zaken Uri Rosenthal zich actief diende uit te spreken tegen
het voornemen van de Palestijnse Autoriteit om buiten
vredesonderhandelingen om naar VN-lidmaatschap te streven. Daarnaast
stelde de motie dat Nederland de Palestijnse Autoriteit diende op te
roepen Israël te erkennen ?als democratische, joodse staat?. De motie werd
ondersteund door PVV, SGP, ChristenUnie, VVD, CDA en PvdA. De PvdA gaf
nadien aan niet meer geheel achter de motie te staan, gezien haar steun op
een later moment, in september 2011, voor een statusverhoging van de
Palestijnse Autoriteit bij de VN, en latere uitspraken die van de
Palestijnen verlangen alleen de Israëlische staat te erkennen, zonder een
verdere toevoeging van Israël als ?Joodse staat?. SP en GroenLinks hebben
zich actief uitgesproken tegen de erkenning van Israël als Joodse staat,
daarmee de argumentatie volgend van de Palestijnse Autoriteit; partijen
als D66 en de Partij voor de Dierenhebben zich niet direct geuit over de
erkenning van Israël als Joodse staat door de Palestijnse Autoriteit.

Lees hier wat Een Ander Joods Geluid over deze stelling te zeggen heeft.

6. Er moet met alle Palestijnse partijen gepraat worden, dus ook met Hamas

In 2006 won Hamas de parlementsverkiezingen in de Palestijnse gebieden.
Omdat onder meer Israël, de Europese Unie en de Verenigde Staten Hamas
hebben aangemerkt als terroristische organisatie, werd door hen overgegaan
tot een boycot van Hamas. Sinds 2007 is Hamas echter aan de macht in de
Gazastrook, wat deze boycot compliceerde, onder meer omdat de Gazastrook
onderdeel dient te worden van een Palestijnse staat en zodoende betrokken
moet worden in vredesonderhandelingen. Al geruime tijd wordt geprobeerd om
tot een Palestijnse eenheidsregering te komen waarin zowel de Palestijnse
Autoriteit onder leiding van Fatah (PLO) als Hamas vertegenwoordigd zijn,
tot nu toe zonder resultaat. Onder meer de Europese Unie stelt dat er
alleen met Hamas gepraat kan worden indien het geweld afzweert en de staat
Israël erkent. Sommige analisten betogen echter dat er pragmatisch om
dient te worden gegaan met Hamas, en dat in gesprek gaan met de
organisatie onontkoombaar is. De SP en GroenLinks stellen helder in hun
verkiezingsprogramma?s dat er gepraat moet worden met ?alle? Palestijnse
partijen, en dus ook met Hamas. Ook de PvdA heeft aangegeven - hoewel niet
in haar verkiezingsprogramma - dat er met Hamas gepraat kan worden.
D66stelde in haar verkiezingsprogramma in 2010 dat met Hamas gepraat kan
worden; in haar huidige programma zegt het er niets over. De overige
partijen hebben zich uitgesproken tegen praten met Hamas, en houden vast
aan de geldende boycot.

Lees hier wat Een Ander Joods Geluid over deze stelling te zeggen heeft.

7. Nederland moet er binnen de EU op aandringen het EU-Israël
Associatieakkoord op te schorten bij voortdurende Israëlische
rechtenschendingen

De EU-lidstaten zijn gezamenlijk de grootste handelspartner van Israël, en
er is sprake van intensieve economische en technisch-wetenschappelijke
samenwerking. In het kader van deze samenwerking kent de EU ook een
Associatieakkoord met Israël. Dit akkoord is de laatste jaren inzet
geworden van een discussie over de wenselijkheid het aan te wenden als
politiek drukmiddel zolang Israël doorgaat met schendingen van het
internationale recht, van individuele politieke en sociale rechten van de
Palestijnen, alsmede met het schenden van gemaakte afspraken. SP en
GroenLinks geven in hun verkiezingsprogramma?s aan het opschorten van het
Associatieakkoord als legitiem pressiemiddel te zien, bij schendingen van
het internationaal recht en het voortbouwen in en van de nederzettingen.
DePvdA en de Partij voor de Dieren hebben zich in het verleden geschaard
achter parlementaire moties waarin werd opgeroepen tot de mogelijke
opschorting van het Associatieakkoord met Israël. D66 gaf in haar
verkiezingsprogramma in 2010 aan het opschorten van het Associatieakkoord
als een mogelijkheid te beschouwen bij voortgaande bouw in en van de
nederzettingen. CDA en VVD hebben zich niet actief uitgelaten over
mogelijkheden tot het opschorten van het Associatieakkoord, hoewel zij
moties die hiertoe oproepen niet hebben ondersteund. ChristenUnie, SGP en
PVV zijn tegenstander van een mogelijke opschorting, en geven juist aan
mogelijkheden voor verdere verdieping van de relatie van Israël met de
Europese Unie te zien.

Lees hier wat Een Ander Joods Geluid over deze stelling te zeggen heeft.

8. Israël dient te stoppen met de bouw en uitbreiding van nederzettingen
in bezet gebied

De afgelopen jaren heeft Israël verder gebouwd in Joodse nederzettingen op
de Westelijke Jordaanoever, ondanks herhaalde oproepen van de
internationale gemeenschap om, op z?n minst, een bouwstop in te stellen.
De internationale gemeenschap beschouwt alle nederzettingen als illegaal.
Inmiddels is het aantal kolonisten op de Westelijke Jordaanoever en op de
Golan Hoogten (voorheen Syrisch gebied) gegroeid tot meer dan 600.000
(inclusief Oost-Jeruzalem). De internationale gemeenschap ziet de ongeveer
225 nederzettingen als een van de belangrijkste obstakels om te komen tot
een twee-statenoplossing. Bijna alle partijen geven aan dat Israël dient
te stoppen met de bouw en uitbreiding van nederzettingen in bezet gebied,
conform de Nederlandse stellingname hierover in de afgelopen jaren door
opeenvolgende regeringen. Uitzonderingen hierop zijn de SGP, die de
Westelijke Jordaanoever als ?betwist gebied? ziet en daarom geen
belemmeringen ziet voor Israël om er te bouwen, en de PVV, die in haar
verkiezingsprogramma zelfs een oproep doet aan de Nederlandse regering om
de bouw ?van Joodse dorpen in Judea en Samaria? (de Bijbelse benaming voor
de Westelijke Jordaanoever, en de gangbare term in Israël zelf) politiek
te ondersteunen.

Lees hier wat Een Ander Joods Geluid over deze stelling te zeggen heeft.

9. Militair ingrijpen in Iran vanwege haar kernwapenprogramma is een optie

Het nucleaire programma van Iran is de afgelopen jaren een heet hangijzer
geworden in de internationale politiek. De meningen zijn verdeeld over het
stadium waarin het nucleaire programma van Iran zich bevindt, of het land
überhaupt uit is op een kernwapen en welke stappen ertegen genomen moeten
worden. De Nederlandse regering en de Nederlandse politiek hebben zich in
principe uitgesproken voor sancties tegen Iran, hoewel de mate waarin en
de reikwijdte van deze sancties onderwerp zijn van discussie. Over
mogelijk militair ingrijpen in Iran vanwege haar kernwapenprogramma, al
dan niet in navolging van een Israëlische aanval, zijn de meningen echter
ernstig verdeeld. Een motie in november 2011, ingediend door Tweede
Kamerleden Van Bommel (SP) en Peters (GroenLinks), waarin werd gesteld dat
er op dat moment geen volkenrechtelijke legitimatie was voor een militaire
actie tegen Iran, werd ondersteund door de SP, Partij voor de Dieren,
GroenLinks, PvdA en D66. CDA en VVD laten zich niet uit over een mogelijke
militaire actie tegen Iran, terwijl de ChristenUnie, SGP en PVV middels
een motie in diezelfde periode de mogelijkheid openlieten voor een
militaire actie in het kader van een veiligheidsgarantie voor Israël door
de NAVO. De SGP benadrukt in haar verkiezingsprogramma daarnaast dat een
militaire actie tegen Iran niet dient te worden uitgesloten, terwijl de
PVV meerdere malen in de Tweede Kamer hiervoor heeft gepleit.

Lees hier wat Een Ander Joods Geluid over deze stelling te zeggen heeft.

Lees hier de teksten uit de verschillende verkiezingsprogramma?s 2012 over
Israël, Palestina en het Israëlisch-Palestijnse conflict.




______________________________________________________
* Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet
* toegestaan zonder toestemming. <nettime-nl> is een
* open en ongemodereerde mailinglist over net-kritiek.
* Meer info, archief & anderstalige edities:
* http://www.nettime.org/.
* Contact: Menno Grootveld (rabotnik@xs4all.nl).