[Nettime-nl] Bekendmaking nominaties Gouden Kalveren, de Grote Prijs van de Nederlandse Film 2006

["Publiciteit - Nederlands Film Festival" <publiciteit@filmfestival.nl>]

Persbericht Nederlands Film Festival


Utrecht, 3 oktober 2006


BEKENDMAKING NOMINATIES GOUDEN KALVEREN, DE GROTE PRIJS VAN DE NEDERLANDSE FILM 2006

Vanavond zijn tijdens de Talkshow van het 26e Nederlands Film Festival de nominaties bekend gemaakt voor de Gouden Kalveren, de Grote Prijs van de Nederlandse Film 2006. De Gouden Kalveren Jury presenteerde de genomineerden na het zien van 76 filmproducties in competitie. De leden van de jury zijn Esther Bannenberg, Jan van den Berg, Jacqueline de Goeij, Rolf Koot (vice-voorzitter), Esmé Lammers (voorzitter), Erik Langhout en Wouter Suyderhoud.

Ook zijn de nominaties van de Prijs van de Nederlandse Filmkritiek bekend gemaakt. Deze persprijs wordt vergeven door de Kring van Nederlandse Filmjournalisten. De jury bestaat dit jaar uit Pieter van Lierop (GPD), Saskia Legein (TVFilm, Radio M), Mike Peek (NL20), Bregtje Schudel (Vrij Nederland) en Willem Schouten (Sp!ts).

De Gouden Kalveren en de Prijs van de Nederlandse Filmkritiek worden uitgereikt tijdens het Gala van de Nederlandse Film op vrijdag 6 oktober van 20.00 tot 21.30 uur in de Stadsschouwburg Utrecht. De uitreiking is live te volgen op het internet via www.filmfestival.nl en de VPRO doet om 23.15 uur op Ned 2 verslag van het Gala van de Nederlandse Film. 

De Jury reikt de Gouden Kalveren uit in zeventien categorieën: Beste Sound Design, Beste Montage, Beste Production Design, Beste Muziek, Beste Camera, Beste Korte Film, Beste Korte Documentaire, Beste Lange Documentaire, Beste TV Drama, Beste Mannelijke Bijrol, Beste Vrouwelijke Bijrol, Beste Acteur, Beste Actrice, Beste Scenario, Beste Regie, Beste Lange Speelfilm en de Speciale Juryprijs. Voor de Speciale Juryprijs worden geen nominaties toegekend.

Tijdens het Gala wordt ook het Gouden Kalf voor de Tiscali Publieksprijs uitgereikt aan de speelfilm met de hoogste waardering van de festivalbezoekers. 

Vandaag zijn ook de kinder- en jongerenprijzen uitgereikt. ZOOP IN INDIA is bekroond met de Moviesquad Junior Award en tijdens de Talkshow reikte de jongerenjury de Moviesquad Award uit aan IK OMHELS JE MET DUIZEND ARMEN. 

De nominaties voor de Gouden Kalveren, de Grote Prijs van de Nederlandse Film 2006, op alfabetische volgorde naar filmtitel:
 
De nominaties van de Grote Prijs van de Nederlandse Film, het Gouden Kalf 2006

BESTE SOUND DESIGN
Peter Flamman en het geluidsteam voor IK OMHELS JE MET DUIZEND ARMEN
Mark Glynne en het geluidsteam voor JUNGLE RUDY, KRONIEK VAN EEN FAMILIE
Jeroen Goeijers, Michel Schöpping en het geluidsteam voor VOICES OF BAM

BESTE MONTAGE
Teun Pfeil voor L'AMI HOLLANDAIS, JEF LAST & ANDRÉ GIDE
Danniel Danniel voor FOREVER
Menno Boerema, Eugenie Jansen, Albert Elings en Chris van Oers voor JUNGLE RUDY, KRONIEK VAN EEN FAMILIE

BESTE PRODUCTION DESIGN
Vincent de Pater voor BOLLETJES BLUES
Harry Ammerlaan voor IK OMHELS JE MET DUIZEND ARMEN
Gert Brinkers voor OBER

BESTE MUZIEK
De muziek van BOLLETJES BLUES
Paul Prenen voor IK WIL NOOIT BEROEMD WORDEN
Vincent van Warmerdam voor OBER

BESTE CAMERA
Jackó van 't Hof voor BEAUTIFUL IN BEAUFORT-WES
Thomas Doebele en Maarten Schmidt voor CONSTANT, AVANT LE DÉPART
Lex Brand voor IK OMHELS JE MET DUIZEND ARMEN

BESTE KORTE FILM
DE GETUIGE van Erik de Bruyn
MEANDER van Joke Liberge
PUBLIC SPACES van Martijn Veldhoen

BESTE KORTE DOCUMENTAIRE
BEAUTIFUL IN BEAUFORT-WES van Walter Stokman
HERE IS ALWAYS SOMEWHERE ELSE van Rene Daalder 
PHOTO SOUVENIR van Paul Cohen en Martijn van Haalen

BESTE LANGE DOCUMENTAIRE
DREAMING BY NUMBERS van Anna Bucchetti
FOREVER van Heddy Honigmann
JUNGLE RUDY, KRONIEK VAN EEN FAMILIE van Rob Smits

BESTE TV DRAMA
ESCORT van Frank Ketelaar
SUBIET! van Simone van Dusseldorp
DE UITVERKORENE van Theu Boermans

BESTE MANNELIJKE BIJROL
Edo Brunner voor KNETTER
Fedja van Huêt voor NACHTRIT
Jaap Spijkers voor OBER

BESTE VROUWELIJKE BIJROL
Catherine ten Bruggencate voor IK OMHELS JE MET DUIZEND ARMEN
Peggy Jane de Schepper voor NACHTRIT
Halina Reijn voor ZWARTBOEK

BESTE ACTEUR
Maurits 'Negativ' Delchot voor BOLLETJES BLUES 
Raymond Thiry voor LANGER LICHT
Frank Lammers voor NACHTRIT

BESTE ACTRICE
Melody Klaver voor DIEP
Nicolette van Dam voor ZOOP IN INDIA
Carice van Houten voor ZWARTBOEK

BESTE SCENARIO
Karin Junger en Brigit Hillenius voor BOLLETJES BLUES
Frank Ketelaar voor ESCORT
Alex van Warmerdam voor OBER

BESTE REGIE
David Lammers voor LANGER LICHT
Alex van Warmerdam voor OBER
Paul Verhoeven voor ZWARTBOEK

BESTE LANGE SPEELFILM
NACHTRIT van Wilant Boekelman en Jan van der Zanden voor Waterland Film en TV
OBER van Marc van Warmerdam voor Graniet Film
ZWARTBOEK van San Fu Maltha voor Fu Works

KNF PRIJS 
FOREVER van Heddy Honigmann
LANGER LICHT van David Lammers
OBER van Alex van Warmerdam
 
Einde persbericht

Onderstaand: nominatierapporten en juryconsiderans

Voor meer informatie: 
Nederlands Film Festival
Margo van der Valk, hoofd publiciteit
T +31.30.230.3800
F +31.30.230.3801
publiciteit@filmfestival.nl

----------------

NOMINATIERAPPORTEN

BESTE SOUND DESIGN
Peter Flamman en het geluidsteam voor IK OMHELS JE MET DUIZEND ARMEN
Vakmanschap kenmerkt zich door het gevoel te geven dat alles vanzelf gaat. In deze film wordt de luisteraar op alle geluidsfronten serieus genomen. Alle elementen die nodig zijn om tweede en derde lagen aan de luisteraar aan te bieden komen aan bod zonder dat je je er van bewust bent.

Mark Glynne en het geluidsteam voor JUNGLE RUDY, KRONIEK VAN EEN FAMILIE
De mogelijkheid om de film als een soort jungle fever op je in te laten werken wordt mede bepaald door de keuze van wat je wel en niet hoort. Door geluiden niet op hun werkelijke volume aan te bieden verdromen ze in je hoofd. 

Jeroen Goeijers, Michel Schöpping en het geluidsteam voor VOICES OF BAM
Op een totaal onorthodoxe wijze wordt dit verhaal in geluid verteld. Je luistert naar de intiemste verhalen, die eigenlijk alleen in het donker en onder de dekens naar buiten komen. Het plaatsje mag dan wel van de kaart zijn geveegd, door de keuze in beeld en geluid komt het weer terug.

BESTE MONTAGE
Danniel Danniel voor FOREVER
Danniel Danniel componeerde een wonderschone montage-puzzel waarbij hij overal de touwtjes in handen houdt. Op sublieme wijze voelt hij aan wanneer de kijker toe is aan een volgende stap. Je krijgt zin in Chopin en Proust. Geheel geen 'Temps Perdu' zogezegd.

Teun Pfeil voor L'AMI HOLLANDAIS, JEF LAST & ANDRE GIDE
Een verhaal vertellen met minimaal bewegend beeld is een grote stijloefening. De montage haalt dan ook alles uit de kast om je aandacht vast te houden. De noodzakelijke tijdsovergangen in beeld en geluid zijn verrassend van compositie.

Menno Boerema voor JUNGLE RUDY, KRONIEK VAN EEN FAMILIE
Langzaam glij je als kijker de film in. Wat begint als een  portret van een vreemde, verandert in een persoonlijke zoektocht. De montage neemt je mee en geeft je de tijd en de letterlijke ruimte, om het verhaal op je in te laten werken en als een trip te ondergaan. Je wilt absoluut weten hoe het afloopt.

BESTE PRODUCTION DESIGN
Gert Brinkers voor OBER
Elke locatie is subliem vormgegeven en vormt een geheel eigen planeet binnen de strakke kaders die de Van Warmerdamsiaanse wereld aangeeft. Alle details kloppen en voegen extra dimensies toe aan de eigen en specifieke humor. Het kleurenpalet is een genot voor het oog en de vormgeving komt perfect overeen met het verloop van het filmverhaal.

Vincent de Pater voor BOLLETJES BLUES
De wereld van Spike, daar gaat het om in BOLLETJES BLUES. De flats, zijn kamer, de straten, de berging. Niet de troosteloosheid overheerst, maar het leven van de straat. Mede door de trefzekerheid en de natuurlijkheid van het production design heeft de film een ziel gekregen.

Harry Ammerlaan voor IK OMHELS JE MET DUIZEND ARMEN
De personages in IK OMHELS JE MET DUIZEND ARMEN hebben uiteenlopende karakters en komen uit verschillende milieus. Dat is door Harry Ammerlaan zorgvuldig vormgegeven zonder de grote lijn uit het oog te verliezen. Het kosmopolitische verhaal speelt zich af in smaakvolle en wereldlijke decors.

BESTE MUZIEK
De muziek van BOLLETJES BLUES
Hiphop is dialoog maar dan anders. Dat je ermee kan communiceren blijkt wel uit deze film. Als je aan de vorm gewend bent, komen alle muziekgenres als vanzelfsprekend over, niet gekunsteld maar recht op de man af en essentieel voor het vertellen van het verhaal.

Vincent van Warmerdam voor OBER
De ober is al totaal uitdrukkingsloos en stoffig, en daar doet de muziek dan nog een schepje bovenop. De show must go on. Al heb je de muziek niet altijd in de gaten, toch drukt deze muzak een overduidelijk stempel op de karakteristieke stemming in de film. 

Paul Prenen voor IK WIL NOOIT BEROEMD WORDEN
Als muziek de directe toegang tot de ziel is, dan is het een mooie opgaaf om de ziel van je gehandicapte broer van muziek te mogen voorzien. Als hun verbale communicatie stopt neemt de muziek het over. De muziek brengt heden en verleden van de hoofdpersoon Tobias bij elkaar.

BESTE CAMERA
Thomas Doebele en Maarten Schmidt voor CONSTANT, AVANT LE DÉPART
Het camerawerk in CONSTANT, AVANT LE DÉPART is zoals dat bij documentaires moet zijn: vlijmscherp in observatie, onopgemerkt voor de personages vóór de camera en trefzeker in standpunt en moment. Het camerawerk lijkt op een gesprek van 'kunstenaars onder elkaar' en maakt deze ervaring mogelijk.

Lex Brand voor IK OMHELS JE MET DUIZEND ARMEN
De camera glijdt vakkundig door dit verhaal zonder de hoofdrol te spelen. Met veel zorg volgt de lens de grote verscheidenheid aan personages en geeft alle karakters de kans vrijuit het verhaal te vertellen. Lex Brand maakt van deze acteursfilm echte cinema. 

Jackó van 't Hof voor BEAUTIFUL IN BEAUFORT-WES
De documentaire BEAUTIFUL IN BEAUFORT-WES is een visualisatie van de gedachten en emoties, terwijl het onderwerp abstract is. Het stelt de cameraman voor een reusachtige opgave. Met een poëtische blik registreert Jackó van 't Hof in het stadje Beaufort-Wes de inwoners en dichter Gert Vlok Nel. Prachtige kaders en bijzondere details verbeelden de woorden van de dichter.

BESTE KORTE FILM 
Martijn Veldhoen voor PUBLIC SPACES
Fictie en non-fictie lijken met elkaar verweven. In deze tien minuten durende film loopt de tijd gelijk aan de lengte van de film. Een klok in beeld telt af. Het maakt de kijker getuige van een op handen zijnde gebeurtenis. In één shot, een lange beweging van rechts naar links, voert de maker ons door realistische en door computer gegenereerde decors. 

Erik de Bruyn voor DE GETUIGE
Het geheugen is een vreemde bespeler van de gedachte. In DE GETUIGE twijfelt de hoofdpersoon aan haar herinneringen van een traumatische ervaring. Er volgt een verhoor, daarna een proces en de vermeende dader wordt veroordeeld. Erik de Bruyn neemt een kijkje in het labyrint van het geheugen en geeft de flarden aan beelden op indringende wijze een context. Wat is waarheid?

Joke Liberge voor MEANDER
In een geheel eigen en onconventionele stijl schetst MEANDER de nostalgie van een lome zomerdag. Geluids- en beeldvoering dragen bij aan een uiterst zorgvuldige compositie, waarin je als kijker wordt meegevoerd in de wereld van hormonen, gameboys, transistor radio en fast food consumptie. Zonder noemenswaardige dialoog of drama ontrolt zich de melancholie.

BESTE KORTE DOCUMENTAIRE
Paul Cohen en Martijn van Haalen voor PHOTO SOUVENIR
Een schitterend gemonteerd en gefilmd portret van de lokaal beroemde Afrikaanse fotograaf Philippe Koudjina. Paul Cohen toont in deze documentaire aan dat de kunst een lange adem heeft.

Rene Daalder voor HERE IS ALWAYS SOMEWHERE ELSE
Een krachtige documentaire over de in 1995 overleden kunstenaar Bas Jan Ader. Zijn werk is doortrokken van tragiek, humor, romantiek, overrompelende eerlijkheid en gedrevenheid. Al die elementen stopt Rene Daalder in zijn documentaire vol zelfreflectie waardoor een film ontstaat die vanaf het zeer Groningse begin tot de zee aan het eind, beider leven samenvoegt in een on-Nederlandse film.

Walter Stokman voor BEAUTIFUL IN BEAUFORT-WES
De beelden zijn mooi en poëtisch, maar achter de façade dreigt een voelbare spanning. BEAUTIFUL IN BEAUFORT-WES is een prachtig portret van de songwriter/dichter Gert Nel Vlok in een klein stadje in de Zuid-Afrikaanse Kaapprovincie. Walter Stokman vertelt met ingehouden adem het verhaal van een gespannen samenleving.

BESTE LANGE DOCUMENTAIRE
Heddy Honigmann voor FOREVER
Via zorgvuldig gekozen portretten en prachtige gesprekken zien we dat Père-Lachaise, de begraafplaats van veel beroemdheden in Parijs, niet alleen een laatste rustplaats is voor de doden, maar ook een plek waar de levenden vrede en inspiratie kunnen vinden. Proust schilderde met woorden, zegt één van hen, maar Heddy Honigmann schildert met filmbeelden een ontroerend meesterwerk bij elkaar.

Rob Smits voor JUNGLE RUDY, KRONIEK VAN EEN FAMILIE
Via adembenemende luchtopnamen van het Venezolaanse oerwoud worden we langzaam maar zeker meegezogen in de zoektocht naar een rusteloze avonturier. In een gedurfde montage wordt de ontoegankelijke natuur een prachtig en effectief decor van dit drama over een man die zich aan niets en niemand kon binden.

Anna Bucchetti voor DREAMING BY NUMBERS
Een zeer poëtische film over de lotgevallen van mensen in en rond een lottokantoortje in Napels en hun onverbeterlijke goklust. De 'gelukzoekers' worden op een prachtige manier gevolgd. En er is een ding dat allen bindt: zowel bij een sterfgeval als bij een droom kan het getal dat erbij hoort leiden tot de hoofdprijs.

BESTE TV DRAMA
Frank Ketelaar voor ESCORT 
Frank Ketelaar houdt van wendingen en dat laat hij met ESCORT feilloos zien. In deze Telefilm is elke seconde benut om de kijker bij de les te houden. Met prachtig acteerwerk van onder anderen Rifka Lodeizen voert de regisseur de kijker langs de randen van hebzucht, bedrog, betaalde liefde en een knagend geweten. Frank Ketelaar houdt de touwtjes ondertussen zorgvuldig in handen.

Theu Boermans voor DE UITVERKORENE 
In de wurgende greep van diep gereformeerd geloof en ongekend zakelijk succes ontvouwt zich een familiedrama. De personages dragen geheimen en koesteren verlangens die de kille decors en grote lege huizen niet toestaan. Theu Boermans ontvouwt dit verhaal met een trefzekere regie, waarbij hij zijn acteurs tot prachtige prestaties brengt.

Simone van Dusseldorp voor SUBIET! 
Simone van Dusseldorps verhaal over twee plattelandsmeisjes die elk op eigen wijze worstelen met hun ontluikende seksualiteit is fascinerend. Grote gevoelens worden niet of uiterst onhandig verwoord en geuit. Deze weerbarstige materie weet Van Dusseldorp op ontroerende wijze te ontvouwen en ze reikt de toeschouwer uiteindelijk de verlossing van het 'volwassen' worden.

BESTE MANNELIJKE BIJROL
Fedja van Huêt voor NACHTRIT
De liefde van het personage Marco voor zijn limousineservice is zo voelbaar en goed vormgegeven door Fedja van Huêt, dat het een grote bijdrage levert aan de geloofwaardigheid en ontroering van de film. Hij speelt een slachtoffer zonder dat het zielig is. Van Huêt weet als Marco zelfs sympathie op te brengen nadat je zijn donkere kanten als overheersend broer en echtgenoot hebt gezien.

Jaap Spijkers voor OBER
Een personage neerzetten die de vleesgeworden middelmaat is, is misschien nog wel het moeilijkste dat er is. Als je niet oppast wordt het saai, of geef je, om saaiheid te vermijden, toch ongemerkt commentaar. Het vereist grote intelligentie en inlevingsvermogen om een dergelijke rol aantrekkelijk neer te zetten. Het is Jaap Spijkers in de rol van Walter in OBER uitmuntend gelukt.

Edo Brunner voor zijn rol in KNETTER
Edo Brunner, weet een onderwijzer met de sympathieke vermoeidheid van het beroep, perfect uit te voeren.. Door zijn geïnteresseerde uitstraling en zijn pogingen het meisje te helpen, zet hij een echt mens neer. Je kijkt er naar uit wanneer hij weer even in het verhaal voorkomt; een bijrol die de film draagt.

BESTE VROUWELIJKE BIJROL
Catherine ten Bruggecate voor IK OMHELS JE MET DUIZEND ARMEN
Catherine ten Bruggecate heeft de spastische aandoening gespeeld alsof ze voor de opdracht stond een concertpianiste te moeten spelen. De handelingen technisch perfect, muzikaal en met een grote kwetsbaarheid die het personage verbergt onder uiterlijk bravoure.  

Peggy Jane de Schepper voor NACHTRIT
Peggy Jane de Schepper heeft geen grote rol, maar is wel groots in haar sterke, emotionele spel. Met weinig screentime is De Schepper meteen een onderdeel van het verhaal en roept ze direct ontroering op. Haar verwarring, haar liefde en haar pijn verschaft de hoofdrol een omgeving van vlees en bloed, waardoor spanning en ontroering kans krijgen hoog op te lopen.

Halina Reijn voor ZWARTBOEK
Halina Reijn zorgt in het mooie samenspel met Carice voor enkele onvergetelijke, prachtige scènes. Een opportunistische vrouw kan snel eendimensionaal worden. Om er toch in weinig tijd en met weinig zijpaden een interessant personage van te kunnen maken, moet er van binnen iets gebeuren. Met kleine blikken, een glimlachje en met lichaamstaal slaagt Reijn hier op weergaloze wijze in. 

BESTE ACTEUR
Raymond Thiry voor LANGER LICHT
Verrassend speelfilmdebuut van Raymond Thiry, die met zijn broeierige en intense spel als kickboksschooleigenaar een onvergetelijke indruk heeft gemaakt op de jury. Hij speelt deze vader uit Amsterdam-Noord alsof hij nooit iemand anders geweest is.

Frank Lammers voor NACHTRIT
Vakman en durfal Frank Lammers draagt Nachtrit. In een plotgericht scenario moeten diepere lagen door acteurs worden aangebracht, iets waar Lammers bijzonder goed in slaagt met zijn hartstochtelijke spel. Hij toont zich andermaal een talentvol en liefdevol acteur.

Maurits 'Negativ' Delchot voor BOLLETJES BLUES
Binnen deze verfrissende musical weet Maurits 'Negativ' Delchot een breed palet aan gevoelens neer te zetten. Van hardwerkend, onschuldig en zorgzaam glijdt hij af naar de onbetrouwbare minnaar en straatdief. Wanhopig en stoer is hij op zoek naar een nieuw bestaan. Het verdriet van zijn moeder, de hulpeloosheid van zijn tante en de ontrouw van zijn vriendin, dat alles wordt versterkt door zijn uitdrukking en tranen.

BESTE ACTRICE
Carice van Houten voor ZWARTBOEK
In de film Zwartboek is een samenspel ontstaan tussen actrice en regisseur die misschien nog wel het best te vergelijken is met een stradivarius in handen van de meester. Van Houten toont een indrukwekkend bereik in klank en kleur, een prachtig timbre. Van uitdagend naar ontroerend, van hoopvol naar bang, het wisselt in een fractie van een seconde, zonder hapering, aarzeling of twijfel. 

Melody Klaver voor DIEP
Melody Klavers spel in DIEP is mooi naturel en klein. Ze durft in haar rol van de puberende Heleen te kruipen, maar blijft tegelijkertijd zichzelf. Onzekerheid, nieuwsgierigheid, angst en geluk wisselen elkaar af. Haar verfijnde mimiek is prachtig en geladen en daarom herkenbaar. En dat is een kunst. 

Nicolette van Dam voor ZOOP IN INDIA
Extremen in een karakter vereisen veel moed en grote precisie. Nicolette van Dam heeft bij voortduren met haar rol als Byonda gezorgd voor de lach. Even dwingend als elegant geeft ze steeds tegengas aan de groep, en levert ze met haar spel een belangrijke bijdrage aan het succes van het Zoop-format.

BESTE SCENARIO
Frank Ketelaar voor ESCORT
Op bijzonder gewiekste wijze raakt de kijker samen met Chantal verstrikt in een web van verwachtingen, plannetjes en achterdocht. Met grote precisie krijgt de kijker stukje bij beetje informatie aangereikt. Frank Ketelaar verweeft het plot met chirurgische precisie zijn masterplan. ESCORT is een thriller zoals we vaker zouden willen zien.

Karin Junger en Brigit Hillenius voor BOLLETJES BLUES
Elke goede musical heeft een stevige emotionele lijn en is op een soms ondubbelzinnige wijze geëngageerd met maatschappelijke misstanden. Dit geldt zeker voor het slimme, speelse scenario van BOLLETJES BLUES, dat gebruik maakt van een binnen onze cultuur vrij ongebruikelijke vertelstructuur. Des te knapper dat het de schrijvers gelukt is een overtuigend, romantisch en bijzonder charmant verhaal neer te zetten.

Alex van Warmerdam voor OBER
Een film over een ober, geschreven door Alex van Warmerdam spreekt ogenblikkelijk tot ieders verbeelding. Deze verwachting wordt niet alleen waargemaakt, maar zelfs mijlenver overtroffen. Er is een verhaal ontstaan dat onvoorspelbaar is zonder willekeurig te worden, dat richtingloos lijkt, maar ondertussen strak in het gareel wordt gehouden door de wetten van Van Warmerdam. Wetten die weergaloos sterker blijken dan menig gangbare dramatische wet. 

BESTE REGIE
Paul Verhoeven voor ZWARTBOEK
Met een ongekende flair heeft Paul Verhoeven de kolossale filmtroepen aangevoerd en ons meegenomen in deze spannende oorlogsthriller. We herkennen de hand van een filmmaker die in Hollywood het klappen van de zweep heeft leren kennen en als geen ander de pittige materie op intelligente wijze weet te combineren met gevoel voor entertainment.

David Lammers voor LANGER LICHT
Door zijn overtuigende spelregie laat David Lammers ons negentig minuten geboeid kijken naar een aantal mensen aan de onderkant van de samenleving. Ondanks de beperkingen van een klein budget weet Lammers een gedegen, volwassen en eigen film neer te zetten. 

Alex van Warmerdam voor OBER
De eigenzinnige Alex van Warmerdam slaagt er met zeer consequente regie wederom in de kijker mee te nemen in zijn absurdistische, wrede wereld. Woody Allen meets Jacques Tati, met een strakke en uiterst eigen visie op mensheid en vormgeving. De drie-eenheid wordt wederom duidelijk met straffe hand aangestuurd door dit lid van de familie.

BESTE SPEELFILM
San Fu Maltha voor ZWARTBOEK
San Fu Maltha heeft met zijn coproducenten het onmogelijke mogelijk gemaakt: een budget van 17 miljoen bij elkaar krijgen voor een Nederlandstalige film. Hij heeft gezorgd voor een film van internationale allure, die er op alle fronten strijdvaardig uitziet. 

Wilant Boekelman en Jan van der Zanden voor NACHTRIT
Onder productioneel lastige omstandigheden zijn de makers van deze film erin geslaagd een spannend en sfeervol filmverhaal te vertellen. Van seconde tot seconde overheerst het idee dat er met visie en inzicht daadkrachtige keuzes gemaakt zijn, waaronder bijvoorbeeld die voor de authentieke figuratie. Keuzes die de regie van Nechushtan en het spel van de acteurs optimaal tot hun recht laten komen. 

Marc van Warmerdam voor OBER
Een film als OBER produceren moet welhaast tegelijkertijd een feest en een crime zijn: je dient precies te weten wat de auteur in zijn kop heeft. De film is een weergaloos geheel geworden. Dat kan alleen maar wanneer ook de producent zijn deel scherp voor ogen heeft. De kracht van OBER is dan ook mede te danken aan de grote prestatie die producent Marc van Warmerdam geleverd heeft.
 
KNF PRIJS
Aangenaam verrast door niet alleen de kwantiteit maar vooral ook de gemiddelde kwaliteit van de lange speelfilms en documentaires waarnaar werd gekeken, heeft de jury uiteindelijk besloten voor de Prijs van de Nederlandse Filmcritici de volgende drie films te nomineren:

FOREVER van Heddy Honigmann
Op het fameuze Parijse kerkhof Père Lachaise weet de zeer behendige documentariste de meeste clichés te vermijden in een hartroerende film die niet zo zeer gaat over de dood als wel over niet aflatende toewijding van nabestaanden en over zielen die voortleven vooral via kunst. 

LANGER LICHT van David Lammers
Het debuut van een regietalent dat een altijdig thema als de haat-liefde-verhouding tussen een vader en zijn zoon spannend en met gevoel voor moderne authenticiteit weet te behandelen in de zinderende context van onze multiculturele samenleving.

OBER van Alex van Warmerdam
Een superieure zwarte komedie van de meest eigenzinnige stilist, de meest karakteristieke 'auteur', onder de Nederlandse speelfilmmakers, nog net zo dwars en verfrissend geestig als toen hij 20 jaar geleden debuteerde met Abel.

-----------------------

JURYCONSIDERANS


3 oktober 2006


MEER RESPECT VOOR HET CREATIEVE PROCES VAN FILMMAKEN
 
De filmoogst van het afgelopen jaar kent relatief weinig dramaproducties. Zowel op televisie; 10, als in speelfilmvorm; 17.
 
De voornaamste oorzaak voor dit geringe aantal ligt bij de financiering van filmplannen. Vooral de wat meer ambitieuzere plannen van makers die hun 2de, 3de of 4de film wilde maken, hebben in die fase het loodje gelegd.
 
Het tijdelijk wegvallen van de CV-maatregel was hier debet aan, terwijl ook omroepen plotseling als één man pas op de plaats maakten vanwege naderende veranderingen in hun bestel en eigenlijk alleen nog maar participeerden in Telefilms, hadden distributeurs tegelijkertijd weinig vertrouwen en waren ze slechts schoorvoetend bereid tot minimale distributiegaranties. 

Het jaarverslag van het Filmfonds meldt: op 31 december 2005 is van negentien films met een realiseringstoekenning van het Fonds de financiering nog niet rond. Wanneer je daar bij optelt dat het Fonds zelf ook een paar projecten heeft afgewezen die wel financieringsmogelijkheden hadden, dan weet je dat het zo goed als onmogelijk was om een film van de grond te krijgen.  
 
Het goede nieuws is dat de professionaliteit van de uiteindelijke films niet zichtbaar onder het gure klimaat geleden heeft. De meeste films zijn met grote vakkundigheid uitgevoerd. Ook waren er een aantal uitzonderlijke acteerprestaties. 
Aangezien acteurs in televisiedrama niet meedingen naar een Gouden Kalf, wil de jury hier graag een aantal rolbezettingen noemen die hun hart heeft gestolen: Rifka Lodeizen als Chantal in ESCORT, Kees Prins en Pierre Bokma als de gebroeders Laan en Katja Herbers als Marte in DE UITVERKORENE en Renée Fokker, Jeroen Willems, Benja Bruijning en Roos Netjes als de familie Beumer in LEUK VOOR LATER. 
 
De jury constateerde dat de documentaires ook dit jaar weer van een bijzonder hoog niveau waren. Vooral die documentaires die ons rondleidden in het rijk van de kunst, sleepten ons mee, maar dat niet alleen; ze deden ons opnieuw beseffen hoe kwetsbaar het creatieve proces eigenlijk is, hoe makkelijk dit verstoord wordt.  
Een fractie van een seconde maakt het verschil tussen een geslaagde en een mislukte foto, zegt Agnès B. als mecenas in de documentaire PHOTO SOUVENIR.
 
De kwaliteit van het uiteindelijke werk is dus sterk afhankelijk van de keuzes die de kunstenaar gemaakt heeft. Maar krijgen filmmakers eigenlijk wel voldoende vrijheid om hun eigen keuzes te maken? Krijgen ze wel voldoende rust om de stroom op gang te laten komen of wordt de stroom voortdurend onderbroken of afgebogen?, zo vroegen we ons af.
 
Een filmmaker kan zich niet zoals een schilder terug trekken in zijn atelier om daar als een tijger zijn witte doek te verkennen. 
Er is een scene in de documentaire CONSTANT, AVANT LE DÉPART, waarin de schilder Constant Nieuwenhuys op een keukenstoel naar zijn schilderij kijkt. Daarnaast staat een wit maagdelijk doek geduldig te wachten om ingevuld te worden. 
Op de een of andere manier is in die scene de dialoog tussen de schilder en zijn werk intens voelbaar. 
 
Even later zegt Constant: "Je moet een schilder nooit vragen waarom hij iets op die manier in het vlak plaatst. Je moet hem laten merken dat je kan kijken. Als hij het antwoord op die vraag wist was het schilderij overbodig, hoefde hij het schilderij niet te maken."
 
Het is juist tijdens de financieringsfase dat filmmakers voortdurend verantwoording moeten afleggen over inhoudelijke keuzes. Ze moeten vragen beantwoorden die eigenlijk niet te beantwoorden zijn; die geen enkele kunstenaar wil kunnen beantwoorden.  
 
Een schilder zal met liefde verantwoording afleggen over het budget, over de hoeveelheid verf die hij wil gebruiken. Zo zal een filmmaker geen probleem voelen wanneer hij moet aantonen dat zijn filmplan een reëel plan is,  dat hij de technische mogelijkheden heeft onderzocht om die mountainbike voor de maan langs te laten fietsen, dat er partijen geïnteresseerd zijn in de vertoning en financiering van zijn film, dat het project niet op een plank zal blijven liggen.
 
Elke kunstenaar heeft feedback nodig en moet zijn uitgaven kunnen verantwoorden, er is alleen geen enkele kunstenaar die zijn keuzes wil toetsen aan kwaliteitsnormen die de zijne niet zijn. Zijn kracht ligt namelijk juist in zijn zoektocht naar nieuwe kwaliteitsnormen.
 
Het gaat er om dat er een duidelijk onderscheid moet komen tussen verantwoording afleggen over de randvoorwaarden en verantwoording af moeten leggen over inhoudelijke keuzes. 
Bij zo goed als alle kunstdisciplines wordt dit onderscheid gerespecteerd, alleen bij het maken van een film niet.  
 
Hopelijk zal het financieringsklimaat door het extra beschikbaar gestelde geld op korte termijn verbeteren, maar dat niet alleen, hopelijk zal er ook, mede ingegeven door de filmbrief van Medy van der Laan, een andere houding ontstaan ten opzichte van producenten, regisseurs en schrijvers en zal er meer respect zijn voor het creatieve proces dat ze doormaken tijdens de ontwikkeling van hun film. Dit geldt trouwens niet alleen voor artistieke filmmakers, maar ook voor de zogenaamd commerciële filmers. Commerciële films borduren soms misschien voort op een sjabloon, maar binnen dat sjabloon moet er toch echt iets nieuws verteld worden, iets dat een authentieke, creatieve kracht vereist, anders zal het publiek echt niet lang geïnteresseerd blijven. 
 
Tijdens het bekijken van de documentaires, de korte en lange speelfilms en televisiedrama zijn we in de ban geraakt van die makers die voor hun ideeën gestreden hebben, die niet kopje onder zijn gegaan, die na een afwijzing de moed weer bij elkaar hebben geraapt om het verhaal ondanks de tegenwind toch precies zo te vertellen zoals ze dat zelf graag willen, die niet bang waren om af te wijken van de kwaliteitsnorm.
 
De oogst heeft een groot aantal films opgeleverd met een eigen idioom, uitzonderlijke scènes of verrassende wendingen. Films met een hart en een ziel, waarin makers met veel vakmanschap hun geheel eigen visie hebben gegeven op thema's als goed en kwaad, het verlies van een geliefde, het wonderbaarlijke van het dagelijks leven, de strijd tussen de eenling en de macht, de aantrekkelijkheid van criminaliteit en het overleven binnen een groep of een huwelijk. 
Uiteindelijk waren het die films die we graag wilden bekronen.
 
Esmé Lammers 
 
namens de jury: Esther Bannenberg, Jan van den Berg, Jacqueline de Goeij, Rolf Koot, Erik Langhout en Wouter Suyderhoud.

______________________________________________________
* Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet
* toegestaan zonder toestemming. <nettime-nl> is een
* open en ongemodereerde mailinglist over net-kritiek.
* Meer info, archief & anderstalige edities:
* http://www.nettime.org/.
* Contact: Menno Grootveld (rabotnik@xs4all.nl).