[Nettime-nl] Lawrence Malstaf

[Ine Poppe <i.poppe@chello.nl>]

Interessante expositie (art/tech)  - toegang gratis

Lawrence Malstaf  ( NRC-Handelsblad 20 maart)
Door Ine Poppe

De Belgische kunstenaar Lawrence Malstaf (1972) kruipt tussen twee lagen 
doorzichtig plastic, die vanaf het plafond naar beneden hangen. In zijn 
rechterhand houdt hij een slang waarmee hij een vacuümzuigsysteem bedient: 
langzaam maar zeker raken zijn bovenlijf, zijn zwarte broek, donkere haren, 
blote voeten bekneld tussen het pvc. Malstaf geeft zichzelf speelruimte 
door de druk weg te nemen, zodat hij zijn knieën kan optrekken. Vervolgens 
zuigt hij zich weer vast, hij oogt als een verpakte foetus: vleeswaar. Het 
publiek staat er om heen. Is het gevaarlijk? Hij zal toch niet stikken? 
Boven zijn hoofd hangt nog een slang, waar lucht uitkomt. De installatie is 
volkomen veilig, het publiek mag het zelf uitproberen. Een bezoeker vertelt 
na zijn vacuümervaring, dat het -in tegenstelling tot wat je zou denken- 
aanvoelt als 'geluk'. Een Liefdevolle Aanraking. Stilte. Kalmte.

Het is een van de vele wonderlijke installaties van Malstaf, getoond in 
verschillende zalen van het Amsterdamse cultuurcentrum De Brakke Grond.

,,Het eerste wat ik doe in een ruimte waar ik werk, is kijken wat er weg 
gestript kan worden," zegt Lawrence Malstaf. De theaterzaal is leeg 
gehaald, de muren zijn bekleed met zwart fluweel. Een immense donkere doos.
Via de duistere theaterzaal kom je in een labyrint, waarboven een felle 
lamp rond draait. Een landschap van negen doorschijnende wanden verschuift 
zich. De witte muren wentelen om hun as, terwijl het licht er door heen 
kruipt.
Aan het einde ligt een rechthoekig meer, het lijkt bodemloos maar is 
slechts een centimeter diep. Via rekken in het water lopen opgewonden 
kinderen naar de overkant. Boven de rubberzwarte plas hangen links en 
rechts van het kroost krachtige ventilatoren aan touwen. Deze twee blazers 
brengen zichzelf in eindeloze beweging door de luchtcirculatie. Af en toe 
veroorzaken de cirkelende apparaten een rimpeling in het wateroppervlak, zo 
subtiel, dat je hart opspringt omdat je het gezien hebt.

Malstaf, in een T-shirt met de tekst 'Neurologisk avdeling', houdt van 
wetenschap en technologie, maar wil dat niet etaleren. Het gaat hem om 'de 
ervaring'. Bij voorbeeld een werk op de expositie: een stoel hangt aan een 
dik touw dat ronddraait waardoor het lussen maakt. De stoel wordt vast 
getrokken, heen en weer gegooid, tot de tros zich weer ontkrult in een 
slingerbeweging: een dolgedraaid zitmeubel, aangestuurd door een 
onzichtbaar computerprogramma.
Malstaf: ,,Je hebt de beweging niet in de hand, het is elke keer anders. 
Waarom is dat zo aantrekkelijk? Vergelijk het met de golven van de zee, het 
patroon is nooit hetzelfde. Zo is het ook met de wereld die ons omringt, je 
hebt het leven niet in de hand.
,,Onzichtbare mechanismen beïnvloeden ons: geluids- en 
luchtvervuiling,airconditioning, vibratie, jetlag, magnetische straling. Ik 
ben gefascineerd door de bijprodukten: het gezoem van neonlicht of de 
computer, de luchtdruk in de metro. Het lichaam moet zich voortdurend 
heraanpassen in een lange of korte tijdsspanne. We hebben voor dit soort 
'ruis' geen werkelijke vocabulaire ontwikkeld. Zulke toevalligheden wil ik 
voelbaar maken.''

Na zijn studie Industrieel Ontwerpen in Antwerpen, werkte Lawrence Malstaf 
intensief samen met choreografen, zoals de Canadees Benoit Lachambre, de 
Deense Kirsten Delholm en de Amerikaanse performer Meg Stuart. Malstaf 
creëerde bijvoorbeeld een doorzichtige ruimte (waarin dansers bewogen) die 
langzaam werd leeggezogen. Ook experimenteerde Malstaf door een danser met 
één voet in emmer ijskoud en de andere in dampend heet water op het toneel 
te zetten. 'Prepared bodies' noemt Malstaf dat: ,, Het was fantastisch om 
met mensen als Meg Stuart te mogen werken. Langzamerhand groeide mijn 
decorstukken uit tot scenografieën. Het nadeel van dans is dat het publiek 
op afstand blijft. Ik wil de mensen direct betrekken.''

Dat doet Malstaf: kletterende borden zweven boven je gelaat; een zwangere 
madonna van plakband kreunt; of je belandt in het oog van een wervelende 
stryrofoam-storm. Naar deze expositie, die ontroert en verrukt, kun je oma 
mee nemen of de kinderen; interessant voor wetenschappers maar ook voor een 
draaiorgelman, een nerd of een filosoof.

BEING IN THE MIDDLE
Brakke Grond, Nes 45, 1012KD Amsterdam
Za 13 t/m zo 16 mei, toegang gratis
Op vrijdag 23 april doet Lawrence Malstaf met enkele dansers live 
interventies in zijn installaties om 20.00 uur en 21.00 uur. Tickets: 10 
euro/ 8.50 euro
Reservering: 020 6266866 

______________________________________________________
* Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet
* toegestaan zonder toestemming. <nettime-nl> is een
* open en ongemodereerde mailinglist over net-kritiek.
* Meer info, archief & anderstalige edities:
* http://www.nettime.org/.
* Contact: Menno Grootveld (rabotnik@xs4all.nl).