[Nettime-nl] [Sonic Acts] Sonic Light 2003 press release

[Peter Luining <real@xs4all.nl>]

English version below

PERSBERICHT


Sonic Light 2003
gecomponeerd licht, gearticuleerde ruimte
Paradiso en de balie, 13 t/m 23 februari 2003


Van donderdag 13 tot en met zondag 23 februari 2003 vindt in Paradiso en de
balie de negende editie plaats van het Sonic Acts festival onder de naam
Sonic Light 2003. Het festival omvat een weekprogramma met filmvertoningen,
een driedaagse conferentie, een kleine expositie en twee avonden 'Sonic
Light Box'; live muziek en lichtprojecties in een speciaal daarvoor
ontworpen environment. Het centrale thema van het festival is de fascinatie
van kunstenaars voor de mogelijkheid licht en ruimte op een muzikale wijze
vorm te geven.


Het visioen van een 'muziek voor het oog' is al eeuwenoud en vormt een
belangrijke onderstroom in de recente geschiedenis van kunst en nieuwe
media: van het bouwen van de eerste kleurorgels, lichtsculpturen en het
eerste gebruik van gekleurd theaterlicht, via de abstracte animatiefilm en
synthetische videobeelden tot het ontwerpen van interactieve software die
beeld en geluid genereert. Het idee van een muzikale lichtkunst die getoond
zou moeten worden in een speciaal daarvoor ontworpen omgeving wordt steeds
opnieuw actueel als er een nieuw beeldmedium aan de horizon verschijnt. Met
de huidige generatie computerkunstenaars is er een nieuw type visuele 
muziek
aan het ontstaan die live uitgevoerd kan worden of die speciaal voor het
internet gemaakt wordt.


Deze 'lichtenvironments' zijn ondenkbaar zonder een ruimtelijke vorm van
muziek. De droom van het kunnen componeren en articuleren van een muzikale
ruimtelijkheid wordt al eeuwenlang door componisten nagestreefd. Sinds de
opkomst van de elektrische geluidsweergave heeft deze droom steeds weer
nieuwe technische impulsen gekregen die in de vorm van stereofonie en
surround sound ook in de huiskamer zijn doorgedrongen. In de elektronische
muziek is het mogelijk ook de ruimtelijke eigenschappen van de klank te
componeren door te werken met quadrofonische, hexafonische (Boulez),
octofonische (Stockhausen) en dodecafonische (Humon)
luidsprekeropstellingen. Met recente initiatieven als de Recombinant media
labs van Naut Humon wordt de nieuwe generatie geluidskunstenaars en
producers van experimentele elektronische muziek gestimuleerd de
verschillende mogelijkheden van een nieuwe ruimtelijke muziek verder te
onderzoeken.




Programmaoverzicht:


OpFilm-programma:


Het festival begint met een week van film- en videopresentaties in 
cinema de
balie, van 13 februari doorlopend tot en met 23 februari. In dit programma
wordt aandacht besteed aan vier thema's: de abstracte film van na de 
oorlog,
de vroege experimenten met elektronisch opgewekte videobeelden, de relatie
tussen film en kinetische kunst en - tot slot - twee science fictionfilms
die voor een groot publiek zijn gemaakt en waarvoor de special effects zijn
verzorgd door twee grote namen uit de geschiedenis van de abstracte film:
Oskar Fischinger en Jordan Belson.


In het filmprogramma besteden we met vier filmprogramma's uitgebreid
aandacht aan het werk van vier filmmakers die zich vrijwel hun hele leven
hebben bezig gehouden met het maken van abstracte films. Hun werk kan 
gezien
worden als het hoogtepunt van een traditie die begon met de 'absolute film'
uit de jaren dertig.
 Jim Davis was oorspronkelijk schilder en raakte meer en meer
geïnteresseerd in het direct werken met bewegende beelden. Rond 1945 gaf 
hij
voor intimi 'lichtconcerten' met licht dat reflecteerde via gekleurde
plastic vormen en kwam tot de conclusie dat de complexe en organische
projecties die dat opleverde het meest tot zijn recht zouden komen op film.
Hij maakte een twintigtal abstracte films tot zijn dood in 1972, films die
volgens hem raakten aan het 'nog niet ontdekte potentieel van de menselijke
verbeelding'.
 Jordan Belson maakte zijn meest gearticuleerde werk tussen 1964 en 1973,
een periode waarin hij een serie van negen films maakte die nauw op elkaar
aansluiten. Deze films bestaan uit wolkige, amorfe, waanzinnig rijk
gedetailleerde beelden die op een non-verbale manier toch bijna verhalend
lijken te worden. De beelden roepen associaties op met interstellaire of
juist microscopische processen en werden door Belson zelf gezien als
visualisaties van zijn eigen mentale toestanden.
 Stan Brakhage is de meest bekende en meest productieve experimentele
filmmaker, een selectie uit zijn meer dan 500 films werd afgelopen jaar
vertoond op het International Filmfestival Rotterdam waar hij 'filmmaker in
focus' was. Het denken over en direct werken met licht is de kern van zijn
werk. Brakhage refereert in dit verband aan middeleeuwse theorieën over
licht als scheppende energie. Brakhage droeg zijn film 'The Text of Light'
op aan Jim Davis die hij erg bewonderde, en was zich bij het maken van deze
film steeds bewust van de verwantschappen en verschillen tussen zijn
werkwijze en die van Jordan Belson.
 John en James Whitney waren twee broers, John oorspronkelijk componist en
James oorspronkelijk schilder. In de jaren veertig stortten ze zich op het
maken van abstracte films, geïnspireerd door het werk van Oskar Fischinger.
Na vijf 'Abstract Film Excercises' die ze samen maakten, ging ieder zijn
eigen weg; John werd een pionier in computeranimatie en ontwikkelde zijn
eigen theorieën over hoe beeld en geluid op een samenhangende manier d.m.v.
de computer te genereren. James werd zenboeddhist en maakte in een periode
van twintig jaar nog een vijftal abstracte films die ongehoord origineel,
complex en mooi zijn.


In het tweede onderdeel van het OpFilm-programma geven we in een tweetal
programma's een overzicht van videowerk dat is gemaakt door middel van
'direct videosynthesis'. Videosynthese is het maken van beelden door direct
het elektronische signaal op te wekken dat door een beeldbuis zichtbaar
gemaakt wordt. Hiervoor werden speciale videosynthesizers ontwikkeld,
hoofdzakelijk in experimentele televisiestudio's waar onderzoek werd gedaan
naar nieuwe vormen van televisie. Bij een groot deel van de makers van dit
type werk was een belangrijk aspect ervan dat het een 'live' kunstvorm was;
hun droom was om als een muzikant live beelden te 'spelen' die dan direct
zouden worden uitgezonden.
   Eén van de pioniers op dit gebied was Eric Siegel, die eind jaren
zestig zijn eigen apparatuur bouwde en daar o.a. dit over schreef: "It is
the instrument of the New Television; the growing tendency of more artistic
abstract television performed by beautiful enchanting people. Where
conventional television seeks to inform and entertain the New Television
will be engaged in expanding people's consciousness and providing a way for
constructive meditation."
   Het programma zal naast Siegel's werk speciaal ingaan op het werk van
Steven Beck en Dan Sandin. Steven Beck bouwde midden jaren zeventig voor 
het
'National Centre for Experiments in Television' in San Fransisco zijn
'Direct Video Synthesizer' en maakte er een tiental videowerken mee. Dan
Sandin ontwikkelde in Chicago zijn 'Sandin Image Processor', een modulair
apparaat waarvan hij alle bouwtekeningen openbaar maakte zodat het door
zoveel mogelijk mensen gebouwd kon worden. In het programma verder ook
aandacht voor het werk van Steina en Woody Vasulka, Bill Etra, Skip Sweeney
en Matthew Schlanger.


We gaan in op de relatie tussen abstracte film en kinetische kunst door een
overzicht te geven van het werk van twee zeer verschillende kunstenaars die
zich allebei bewogen op het grensvlak tussen film en kinetisch environment.
 Jud Yalkut maakte vanaf 1965 een paar jaar lang deel uit van het
Amerikaanse collectief USCO, een groep kunstenaars en technici die
performances hielden en environments bouwden met kinetische lichtsculpturen
en projecties. Een aantal films die Yalkut naar aanleiding hiervan maakte
zijn abstracte films waarin de kinetische machines en projecties voorkomen
als visueel materiaal. Andere films zijn meer documentair en geven een 
beeld
van de underground waarin USCO zich bewoog.
 Nicolas Schöffer was een pionier op het gebied van de kinetische kunst en
'cybernetische kunst'. Hij is één van de eerste kunstenaars die 
interactieve
werken maakte en ontwierp een groot aantal plannen voor kinetische
sculpturen en lichtenvironments in de openbare ruimte, waarvan er een 
aantal
ook inderdaad zijn uitgevoerd. In samenwerking met diverse filmmakers 
maakte
hij een aantal films op basis van de schaduwen en projecties van zijn
machines. Ook maakte hij een aantal vroege experimentele videowerken 
voor de
franse televisie.


Tijdens de conferentie en de 'Sonic Light Box' zullen er in cinema de balie
twee science-fiction films worden vertoond waaraan is meegewerkt door twee
kernfiguren uit de geschiedenis van de abstracte film. 'The Right Stuff'
(1983) van Philip Kaufman bevat special effects die voor de film zijn
gemaakt door Jordan Belson. In 'The Time Travellers' (1964) van Ib Melchior
is een speciale plaats ingeruimd voor de 'Lumigraph' van Oskar Fischinger,
een erg elegant low-tech instrument waarmee licht 'live' gespeeld kan
worden.




Sonic Light conference:


Op 21, 22 en 23 februari zal in de balie de conferentie plaats vinden die
deel uitmaakt van Sonic Light. Het onderwerp van de Sonic Acts conferentie
vorig jaar was 'The Art of Programming', dit jaar is het onderwerp
'Composing Light, Articulating Space'. De conferentie geeft een breed
overzicht van de kunst van het 'gecomponeerde licht': het in tijd vormgeven
van licht en kleur op een manier die vergelijkbaar is met de manier waarop
geluid vorm krijgt in muziek. Een groot deel van de conferentie bestaat uit
werkpresentaties door kunstenaars die uitleg geven over de achtergronden 
van
hun werk, over de technieken die ze gebruiken en al of niet hebben
uitgevonden en die fragmenten van hun werk laten zien. Een ander deel 
van de
conferentie bestaat uit meer theoretische en historische presentaties 
die de
huidige ontwikkelingen in een bredere context plaatsen.


Het werk van de vroegste pioniers van de lichtkunst zal aan de orde 
komen in
de lezingen van Fred Collopy en Pascal Rousseau. Zij zullen ingaan op het
werk van o.a. Bainbridge Bishop, Alexander Wallace Rimington, Mary
Hallock-Greenewalt en Thomas Wilfred; bevlogen uitvinders/kunstenaars die
actief waren in de periode tussen 1860 en 1940. In zijn lezing zal Fred
Collopy de nadruk leggen op de bijdrage van schilders aan de ideevorming
over een mogelijke kunst van licht. Hij zal hierbij de ideeën bespreken van
o.a. Leopold Survage, Morgan Russell, Stanton Macdonald Wright, Paul Klee,
Gyorgy Kepes, Piet Mondriaan en Laszlo Moholy-Nagy. Pascal Rousseau zal 
deze
vroege geschiedenis van lichtkunst vooral benaderen door parallellen te
trekken tussen de mystiek-religieuze motivaties van de vroegste
lichtkunstenaars, de politieke aspecten van de avant-garde in de jaren
twintig en van de happenings en environments in de jaren zestig tot de
nieuwe nadruk op collectiviteit in de lounge-fenomenen van nu.
     Frans Evers zal het idee van gecomponeerd licht benaderen vanuit de
geschiedenis van het psychologisch onderzoek naar synesthesie. Een eerste
onderscheid tussen de verschillende kunstvormen wordt veelal gemaakt op
basis van het specifieke zintuig waaraan zij appelleren oog, oor, smaak of
geur. Het onderzoek naar synesthesie is het onderzoek naar de wederzijdse
beïnvloeding van de diverse zintuigen, naar de plek in het menselijk
waarnemingssysteem waar de zintuigen samenkomen.


Op de conferentie zullen ook een aantal presentaties gegeven waarbij 
meer in
detail wordt ingegaan op het werk van een aantal historische
lichtkunstenaars. Peter Stasny zal een lezing geven over het werk van 
Ludwig
Hirschfeld-Mack, docent aan het Bauhaus die in de jaren twintig zijn
'Reflektorische FarblichtSpiele' ontwikkelde. Dit is een soort lichtshow 
met
behulp van een aantal lichtbronnen en sjablonen die geopend en gesloten
kunnen worden. Hirschfeld-Mack ontwierp een gedetailleerde vorm van notatie
en componeerde een aantal 'Kleursonatines'. Deze zullen op zondagavond
worden uitgevoerd in de grote zaal van de balie.
Robert Haller zal ingaan op de achtergronden en verwantschappen tussen het
werk van Jim Davis, Stan Brakhage en Jordan Belson. Hij zal hierbij vooral
aandacht besteden aan de fascinatie die deze drie makers hadden voor licht
en de moderne deeltjesfysica. Michael Whitney zal uitleg geven over de
compositorische ideeën van zijn vader John Whitney. Deze was een bijzonder
invloedrijk pionier op het gebied van de computeranimatie en had zeer
uitgewerkte toekomstvisioenen over de mogelijkheden om beeld en geluid op
een zinvol samenhangende manier te genereren met de computer.


     Een aantal kunstenaars zullen vertellen over de technieken die zij
ontwikkelden om live abstracte beelden en projecties te kunnen 'spelen'.
Michael Scroggins zal een overzicht geven van zijn bijna dertig jaar
omspannende loopbaan in het werken met real-time geïmproviseerde beelden.
Hij zal fragmenten vertonen van zijn werk met live lichtshows en
vloeistofprojecties in de jaren zestig, zijn werk met videosynthesizers in
de jaren zeventig en videomixers in de jaren tachtig tot zijn meest recente
werk in interactieve abstracte virtual reality. Benton Bainbridge zal een
demonstratie geven van zijn low-tech versie van videosynthese. Hij zal
ingaan op zijn fascinatie voor de pioniers van de videosynthese en zal
fragmenten laten zien van zijn installatiewerk en zijn werk als vj. Fred
Collopy zal het ontwerp bespreken van zijn programma 'Imager', een
computerprogramma dat hij heeft ontworpen en waar hij live voorstellingen
van abstracte animaties mee geeft. Dit programma is modulair en is 
gebaseerd
op het manipuleren van vorm, kleur en beweging. Golan Levin zal ingaan 
op de
achtergronden van het ontwerp van de interface voor zijn 'Audiovisual
Environment Suite', een prachtige verzameling beeldprogramma's die live
bestuurd kunnen worden. Hij zal ingaan op de door hem gebruikte metafoor 
van
een 'onuitputbare, oneindig varieerbare en tijdgebaseerde substantie die
door gebaren geschapen, gemanipuleerd en weer verwijderd kan worden'.
  Chris Casady en Peter Luining zullen fragmenten laten zien van hun
web-based werk. Chris Casady is een traditioneel geschoolde animator die
abstracte animaties maakt voor het web. Bij wijze van experiment, 
hommage en
statement maakte hij een controversiële 'flash'-versie van een film van
Oskar Fischinger. Peter Luining zal zijn abstracte audiovisuele 'weblets'
laten zien, kleine en ingenieuze programma's waarin met de muis abstracte
vormen in beweging gezet kunnen worden die geluid maken. Ook zal hij zijn
werk met 'multi-user-interfaces' laten zien en zal hij een preview geven 
van
zijn 'Sonic Browser', een webbrowser die elke willekeurige internetpagina
omzet in kleur en toon.

Een drietal kunstenaars zal hun werk toelichten dat vooral ruimtelijk van
aard is. Earl Reiback zal een overzicht geven van zijn 'lumia'-werk dat nu
veertig jaar omspant. Reiback was van oorsprong kernfysicus maar koos voor
zijn lichtkunst na de enthousiaste reacties op zijn eerste lichtsculpturen.
Zijn werk heeft een plaats in vele musea in vooral Amerika en maakte ook
deel uit van de projecties in The Electric Circus, de eerste discotheek in
de geschiedenis. Paul Friedlander zal vertellen over de principes achter
zijn lichtsculpturen, monumentale en tegelijk gewichtloze driedimensionale
vormen van licht. Seth Riskin zal vertellen over zijn ideeën over de
'antropologie van licht' en hoe hij die toepast in zijn 'Light Dance'
performances. Hij bevestigt speciaal ontwikkelde lichtbronnen en 
projectoren
aan zijn ledematen en omringt zo de toeschouwers met een 'vloeibare
architectuur van licht'.




voorlopig overzicht van de Sonic Light conferentie (wijzigingen onder
voorbehoud):


21 februari
13h
Fred Collopy - The Contributions of Painters to the Development of Visual
Music
Earl Reiback - My Work in Lumia
Seth Riskin - Light Dance
16h
Michael Scroggins - Absolute Animation Through Improvisation
Golan Levin - Interface Metaphors for Audiovisual Performance Systems
20h
Robert Haller - Cosmic Concepts in the Films of Jordan Belson (with films)


22 februari
13h
Frans Evers - Synaesthesia and the Unity of the Arts
Michael Whitney - Compositional Concepts in the Films of John Whitney
Paul Friedlander - 3-D Light Forms
16h
Chris Casady - Abstract Animation for the Web
Benton Bainbridge - Try This at Home: Analog Video Synthesis


23 februari
13h
Pascal Rousseau - Light Experiments in the Beginnings of Abstraction.
An archeology of participative Art
Peter Stasny - The Farblichtspiele of Hirschfeld-Mack
Jim Wiseman - My Work with Videosynthesizers (onder voorbehoud!)
16h
Fred Collopy - An Instrument for Performing Real-time Abstract Animations
Peter Luining - Sonic Browsing






Sonic Light Box:


Het avond- en nachtprogramma van Sonic Light vindt op 21, 22 en 23 februari
plaats in Paradiso. Voor de gelegenheid wordt de grote zaal van Paradiso
getransformeerd in een 'Sonic Light Box', een ruimte naar een ontwerp van
Robin Deirkauf in de vorm van een geëxplodeerde kubus. Op de zes vlakken
rondom, onder en boven zullen projecties en licht te zien zijn. Het
muziekprogramma zal zich niet op het podium afspelen maar zal ten gehore
worden gebracht via een ruimtelijke luidsprekeropstelling. Het publiek is
omgeven door zes onafhankelijke luidsprekers op de grond en zes
onafhankelijke luidsprekers aan het plafond, waardoor zowel de ruimtelijke
ervaring van klank als die van beeld in de 'Sonic Light Box' componeerbaar
zijn. De programmering van de avonden is niet simpelweg een opeenvolging 
van
een aantal optredens volgens een 'festivalrooster', maar is modulair
opgezet. We hebben de door ons uitgenodigde artiesten gevraagd om een 
aantal
korte optredens te geven in plaats van één lange set te spelen. Ook hebben
we ze gevraagd verschillende samenwerkingen aan te gaan.
Zoals gebruikelijk tijdens Sonic Acts is het programma aan het begin van de
avond meer gericht op een specifiek geïnteresseerd kunstpubliek en
transformeert het rond middernacht naar een meer dansgeoriënteerde
programmering. In het programma komt dit tot uitdrukking in een breed 
aanbod
aan uitgenodigde artiesten, van gerenommeerde componisten als Amacher 
tot jo
nge honden als 'Venetian Snares', van projecties van Oskar Fischinger en
Earl Reiback tot improvisaties door Golan Levin en Benton Bainbridge.


Op 21 februari volgt er na de conferentie en de filmpresentatie in de balie
een kort maar krachtig openingsprogramma in Paradiso van 23:00 tot 1:00.
Daarna is er een feestelijke voortzetting met het vaste Paradiso-programma
Club Paradiso.
Op 22 februari vindt de Sonic Light Box plaats van 20:30 tot 4:00 en op 23
februari van 20:30 tot 3:00.


In de avond en nacht zijn er optredens van onder andere:


Yasunao Tone zal op Sonic Light 'Molecular Music' uitvoeren. De performance
maakt gebruik van licht-sensoren die op het projectiescherm bevestigd zijn.
De hoeveelheid licht die op de sensoren valt stuurt de toonhoogte van
verschillende toongeneratoren aan. Traditionele Chinese en Japanse
geschriften worden vertaald in geluid.


Seth Riskin zal een aantal korte 'Light dance' performances doen. Dit zijn
geluidloze, 'ruimte-definiërende voorstellingen van lichtfenomenen die door
lichaamsbewegingen worden gearticuleerd.' Riskin bevestigt speciaal door 
hem
ontwikkelde lichtbronnen en projectoren op zijn ledematen. Het licht wat 
hij
voortbrengt gaat zo een relatie aan met de architectuur van de ruimte.


Maryanne Amacher speelt met onze waarneming van beeld en geluid. Onze
zintuigen worden het instrument dat bespeeld wordt door middel van de
klinkende speakers en de geprojecteerde beelden.


Golan Levin zal een aantal voorstellingen geven met zijn 'Audiovisual
Environment Suite'. Dit is een verzameling door hem geschreven
computerprogramma's waarmee hij met gebaren zeer complexe real-time
animaties in beeld en geluid kan voortbrengen.


Ikue Mori begeeft zich op het tussen gebied van geïmproviseerde muziek en
pure klank. Ze verkreeg bekendheid met de groep DNA en daarna met TOHBAN
DJAN. Ondertussen geeft ze vaak soloperformances. Op Sonic Light wordt er
een twaalf speaker compositie van haar uitgevoerd en zal ze daarnaast een
solo-optreden geven.


Benton Bainbridge verspilde zijn jeugd door te spelen met vuur, voedsel en
elektronica en bouwt op deze ervaringen voort door low tech visuele
verschijnselen te scheppen voor verspreiding op podia, tapes en digitale
media. Hij was de oprichter van een aantal videoperformance collectieven in
New York, zoals 77 Hz en The Poool. Hij heeft met veel mensen samengewerkt,
waaronder Bill Etra en David Linton's UnityGain.


Francisco Lopez gebruikt eigen geluidsopnames als uitgangspunt voor zijn
performances. Het gaat hem bij de opnames niet op de herkenbaarheid van het
geluid maar juist om het klankkarakter op zich. Zijn optreden zal
plaatsvinden in het donker waarbij mensen een blinddoek uitgereikt krijgen.
Sonic no Light.


Peter Luining kreeg zijn eerste internationale bekendheid met zijn werk
'clickclub' dat hij in 1999 presenteerde op de Transmediale in Berlijn. 
Door
zijn gebruik van geluid leverde dit hem de bijnaam 'next generation
superbad' op. Sinds 1997 evolueert zijn werk naar een toenemend minimalisme
waarbij hij zijn onderzoek nar de dynamica van het net voortzet. Remko 
Scha,
Nederlands professor in de computerkunsten merkte naar aanleiding van een
van Luinings presentaties op: 'als Mondriaan nog zou leven, is dit wat hij
nu zou doen.'


Scott Arford onderzoekt wat er gebeurt als beeld als geluid opgevat 
wordt en
geluid als beeld. Op Sonic Light zal hij een performance geven waarbij het
videobeeld gecomponeerd is op grond van het klinkende karakter van het 
video
signaal.


Earl Reiback zal onder voorbehoud een reconstructie laten zien van zijn
Polaroid projecties zoals hij die in de jaren zestig maakte voor 'The
Electric Circus'. Ook zal hij een 'Sound Responsive Lumia' lichtobject 
laten
zien.


Richard Devine zou eigenlijk vorig jaar op Sonic Acts optreden maar was
verhinderd. Hij is gevraagd om speciaal voor Sonic Light een twaalf speaker
compositie te maken. Zijn muziek refereert aan de experimentele techno maar
is zo virtuoos dat het herhalende karakter vaak ver te zoeken is.


Michael Scroggins zal een selectie uit zijn 'immersive' videowerk laten 
zien
zoals hij dat in zijn abstracte virtual reality-omgevingen toepast.


Otto von Schirach maakt een vorm van experimentele techno die bijna
cartoonesk van karakter is. Ook hij zal speciaal voor Sonic Light een 
twaalf
speaker compositie maken.


Van Oskar Fischinger en andere historische lichtkunstenaars zullen bij 
wijze
van intermezzi films worden vertoond.


Venetian Snares: Aaron Funk van Venetian Snares maakt een uiterst complexe
vorm van hardcore jungle/noise. Geen enkel moment blijft de muziek gelijk.
Je wordt permanent op het verkeerde been geplaatst. Voor Sonic Light zal 
het
een permanente dans worden over de speakers.


Olivia Block maakt klankcomposities waarbij je het gevoel hebt niet naar
geluid te luisteren maar eerder in het klinkende object plaatsgenomen te
hebben.


Van studenten van de interfaculteit Beeld en Geluid zullen diverse
installaties en lumineuze interventies te zien zijn.




Credits:


Het programma is samengesteld door de Sonic Acts redactie met filmmaker
Joost Rekveld als eindverantwoordelijke voor de conferentie en het visuele
deel van het festival, geluidskunstenaars Edwin van der Heide en Remco de
Jong als eindverantwoordelijken voor de muziekprogrammering en met
festivalcoördinator Lucas van der Velden. Het programma is tot stand 
gekomen
in samenwerking met Erwin van 't Hart van cinema de balie, Larry Cuba van
het iotaCenter in Los Angeles en Naut Humon's Recombinant media labs in San
Francisco.


Sonic Light 2003 is een coproductie van Paradiso, de Interfaculteit 
Beeld en
Geluid van het Koninklijk Conservatorium en de Koninklijke Academie van
Beeldende Kunsten in Den Haag en de balie. Het festival wordt geproduceerd
door het Sonic Acts team dat tevens de postproductie van het festival
verzorgt; Robin Deirkauf, Jolanda van Dijk, Kasper van der Horst, Arnold
Hoogerwerf, Gideon Kiers en Jan Peter van der Wenden. Het conferentieboek
met cd en dvd zal na afloop worden uitgegeven door Sonic Acts Press in
samenwerking met uitgeverij de balie.


Sonic Light 2003
Data: 13 tot 23 Februari 2003
Locatities: Paradiso en de balie (www.paradiso.nl / www.balie.nl),
Amsterdam, Nederland
www.sonicacts.com

______________________________________________________
* Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet
* toegestaan zonder toestemming. <nettime-nl> is een
* open en ongemodereerde mailinglist over net-kritiek.
* Meer info, archief & anderstalige edities:
* http://www.nettime.org/.
* Contact: Menno Grootveld (grootveld@nrc.nl).