| j on Sat, 2 Feb 2002 01:28:02 +0100 (CET) | 
[Date Prev] [Date Next] [Thread Prev] [Thread Next] [Date Index] [Thread Index]
| [Nettime-nl] JoDi in de Bali, 25 jan 2002 | 
| 
 over JoDi's presentatie in de Balie,  25 Januari jl. 
bij de presentatie van http://www.untitled-game.org 
werden 
de modificaties van DOOM één voor één getoond, verbonden 
door het sluiten van het spel vanuit het hoofdmenu met 
de bijbehorende 
industriële samples. 
deze 'untitled games' ( die op de CD wél titels hebben ? 
) 
zijn abstracte werken geworden die een spel spelen met je 
verwachtingen  
en associaties die opgeroepen worden door de herkenbaarheid van de 
 
geluiden en de perspectivische vertekeningen van de ruimte. 
Door veelvuldige herhaling van de samples en door de 
beeldmodificaties  
worden geluid en beeld losgeweekt van hun betekenis en zo 
onherkenbaar. 
De combinatie van herkenbare en onherkenbare elementen maakt 
dat je mentale pogingen gaat ondernemen om het één met het 
ander 
in verband te brengen. De verwachting die het herkenbare 
deel schept 
probeer je in te lossen door een context te maken voor wat je ziet en 
hoort, 
op basis van de manier waarop jij beelden en 
geluiden associeert. 
Je kunt dus zeggen dat deze context een soort zelfporttret 
is, 
wat je ziet, ben je zelf. 
De kritiek die volgde op deze presentatie was bijvoorbeeld de vraag 
waarom deze werken gemaakt waren. Di antwoorde daarop op geheel 
onnavolgbare wijze: "eeeeuh..". 
Een prima antwoord, omdat deze criticus blijkbaar bij het zien van de 
 
werken uitsluitend had gezocht naar een context en over hoe 
hij dit  
zou moeten plaatsen.  
hij heeft gekeken maar niet gezien. 
Jochem van der Spek 
------------------------------------------------------------------------------------------------------------  |