yoyo enzo on Thu, 24 Jan 2002 12:36:02 +0100 (CET)


[Date Prev] [Date Next] [Thread Prev] [Thread Next] [Date Index] [Thread Index]

[Nettime-nl] inval vrankrijk vanuit een ander perspectief


een achtergrond-verhaal
over de inval in vrankrijk
met opmerkelijk veel meer informatie
dan we de afgelopen tijd in de reguliere media
hebben kunnen zien & horen....

yoyo

Nieuwe fase in criminalisering van de Barcelonese kraakbeweging
Spaanse kraker opgepakt wegens vermeende ondersteuning van ETA

Afgelopen woensdag 16 januari 2002 werd op klaarlichte dag, in een
Albert
Heijn-supermarkt in het centrum van Amsterdam, de 35 jarige Spaanse
kraker
Juan Ramón Rodríquez Fernández (Juanra) door een arrestatieteam
opgepakt.
Met een zak over zijn hoofd werd hij afgevoerd en vastgezet op het
Amsterdamse hoofdbureau van politie om kort daarop overgebracht te
worden
naar een Extra Beveiligde Inrichting (EBI) (waarschijnlijk te Vught)
waar
hij onder verzwaard regime wordt vastgehouden en papieren kleren moet
dragen. Juanra wordt sinds augustus 2001 door de Spaanse autoriteiten
gezocht wegens vermeende ondersteuning van het `Barcelona-commando' (ook
wel
aangeduid als comando Gorbea) van de Baskische afscheidingsbeweging ETA.
De arrestatie van Juanra staat niet op zichzelf. Het afgelopen jaar is
in
Spanje een criminaliseringscampagne tegen de kraakbeweging in (met name)
Barcelona op gang gekomen. Er zijn diverse mensen uit de Barcelonese
kraakscene opgepakt op beschuldiging van ondersteuning van de ETA. Juanra
is
nauw betrokken bij het Barcelonese krakersbolwerk `Kasa de la Muntanya'
[het
Berghuis] - een in 1989 gekraakte voormalige Guardia Civil-kazerne aan
de
westrand van de Barcelonese binnenstad. Tevens is hij zanger in de
politiek
geëngageerde hardcore band 'Kop'. Hij schrijft ook geregeld
boekrecensies
voor een aantal semi-alternatieve bladen.
	De afgelopen jaren is het politieke klimaat in Spanje in toenemende
mate
ongezonder geworden. De bestrijding van de ETA heeft onder regie van de
Spaanse regering een soort massahysterie op gang gebracht. De recentste
fase
in deze campagne lijkt het criminaliseren van de Barcelonese kraakscene.
De
afgelopen jaren kent Barcelona een groeiende en zeer actieve
kraakbeweging.
Dat deze de autoriteiten een doorn in het oog is, mag geen verbazing
wekken.
Op 17 juli 2001 leek het gedaan te zijn met het bolwerk `Kasa de la
Muntanya'. Tijdens een ontruiming van een nabijgelegen kraakpandje (Kan
Nyoki) waarbij verzet werd geboden, besloot de politie een inval te doen
in
de gekraakte politiekazerne. De politie stelde dat er vanuit het pand
met
objecten was gegooid naar de bij de ontruiming betrokken agenten. In een
-
duidelijk voorbereide (de politie had
plattegronden van het pand bij zich) - bliksemoperatie, maar zonder het
vereiste huiszoekingsbevel - werd `Kasa de la Muntanya' binnengevallen.
Alle bewoners werden met geweld op straat gezet, het complete gebouw
werd
acht uur lang doorzocht, alle ruimtes werden op video vastgelegd en
persoonlijke bezittingen van bewoners, waaronder agenda's, computers,
videos, fotocamera's, notulen, financiële bescheiden en geld, in beslag
genomen of vernield. Buiten op straat werd een jongen onder vuur genomen
met
rubberkogels, wat tot gevolg had dat deze sindsdien een oog moet missen.
Tegen de avond verliet de politie het pand en de kazerne werd
teruggekraakt.
	Op 24 augustus 2001 werden er in Barcelona enkele vermeende leden van
het
`Barcelona-commando' van de ETA opgepakt. Kort daarop verschenen er in
de
Spaanse pers artikelen dat Juanra door de politie werd gezocht. Een van
de
opgepakte ETA-verdachten, Fernando García Jodrá, zou hebben verklaard
dat
"een jongen van 35 jaar, lang, mager, intelligent en met blond haar,
woonachtig ergens tussen Barcelona en Gerona" het ETA-commando
inlichtingen
over de extreemrechtse organisatie CEDADE zou hebben verstrekt. De
Spaanse
politie koppelde aan die beschrijving de identiteit van Juanra. Als met
een
dergelijke dunne bewijsvoering een actief iemand uit de kraakbeweging
verdacht wordt gemaakt, dan wijst dat op niets anders dan dat de politie
deze beweging in een kwaad daglicht wil stellen. En wat is er
makkelijker
dan om een sterke en actieve sociale beweging te bestempelen als
terroristisch. De van staatswege goed gecoördineerde massahysterie tegen
ETA
- en sinds 11 september 2001 tegen terrorisme in het algemeen - doet dan
wel
de rest. De goedgelovige burgers zullen voor zover ze sympathie konden
opbrengen voor de kraakbeweging, deze na dergelijke beschuldigingen als
een
baksteen laten vallen.
	Dat het niet om een op zichzelf staand geval gaat, bewijst het feit dat
op
zondag 9 september Sonia García Onavida en Alberto Lambert Durán door een
anti-terrorisme eenheid werden opgepakt op beschuldiging van
ondersteuning
van de ETA. Concreet worden ze ervan verdacht Juanra te hebben geholpen
bij
zijn vlucht. Beiden waren al eerder tijdens de ongeregeldheden rond de
illegale kortstondige ontruiming van `Kasa de la Muntanya' in juli 2001,
opgepakt. Hun namen zouden zijn aangetroffen in papieren die in beslag
zouden zijn genomen bij de enkele dagen daarvoor opgepakte kraker José
Tamboleo Fonseca. Tamboleo wordt ervan beschuldigd in januari 2001 het
eerder genoemde vermeende ETA-lid García Jodrá te hebben helpen
ontsnappen,
toen enkele vermeende ETA-collega's van García Jodrá waren opgepakt. Bij
Tamboleo werden twee computers en een grote hoeveelheid papier in beslag
genomen. Sonia en Alberto werden na vijf dagen op borgtocht vrij gelaten.
Begin oktober distantieerde `Kasa de la Muntanya' zich in een
persverklaring
van de ETA: "onze beweging heeft en had geen enkele band met ETA of
enige
andere gewapende groep" en veroordeelde de politieke ideeën,
organisatiewijze en strategie van de groep.
	Volgens een artikel in het NRC Handelsblad van zaterdag 20 januari is
de
Spaanse politie Juanra op het spoor gekomen door een aantal Barcelonezen
te
volgen die begin januari naar Amsterdam gingen. Direct nadat hij
gelokaliseerd werd, is er verzocht om zijn aanhouding, wat dus volgens
de
nieuwe versnelde procedures van het op 1 januari 2002 in werking
getreden
Europese samenwerkingsverband Eurojust ook zeer spoedig gebeurde, aldus
de
NRC. Volgens Jelle van Buren van Stichting Eurowatch „moet het echte
Eurojust echter nog van start gaan. Er is al wel een voorloper van in
werking, een soort pro-Eurojust. Het gaat bij Eurojust om een justitieel
samenwerkingsverband tussen de Openbare Ministeries van de EU-lidstaten.
Eurojust heeft geen eigen bevoegdheden. De kern is coordinatie: de OvJ's
overleggen met elkaar over lopende zaken in de lidstaten, met uiteraard
de
nadruk op grensoverschrijdende zaken, om te kijken of meer
gecoördineerde
actie mogelijk en noodzakelijk is. Om dat soort dingen te stroomlijnen
is
Eurojust bedacht. Er zitten zwaargewichten in, die goed op de hoogte
zijn
van lopende onderzoeken in het eigen land, en in een positie zitten om
onderzoeken in het eigen land te sturen. Dus als bijvoorbeeld - in dit
geval
- de Spaanse Eurojuster de Nederlandse Eurojuster ervan overtuigd heeft
dat
dit een belangrijke zaak is die geen uitstel vergt, is de Nederlandse
Eurojuster in Nederland aan touwtjes gaan trekken om te zorgen dat er
menskracht, tijd en materiaal is vrijgemaakt voor een goede en snelle
samenwerking tussen Nederlandse en Spaanse justitie & politie in deze
zaak".
Om de ook in Nederland opgeld doende anti-terreurhetze een beetje te
voeden,
beweren de Spaanse autoriteiten nu dat Juanra in Amsterdam zou zijn om
een
infrastructuur voor de opvang van ETA-leden op te zetten. In de
Amsterdamse
kraakbeweging zouden onderduikplaatsen voor ETA-leden gevonden moeten
worden, aldus het Spaanse Openbaar Ministerie. De krakers uit de
Barcelonese
scene die nu vast zitten worden in de pers tot "leiders" van de
kraakbeweging gemaakt. Uit de in beslag genomen papieren (voor het
grootste
deel boeken, tijdschriften, enz.) en op computers aangetroffen data
wordt
`documentatie over toekomstige doelwitten' geconstrueerd. De creatieve
geesten bij de Spaanse politie weten uit niets een compleet netwerk te
voorschijn te toveren.
	De Nederlandse justitie speelt dit spelletje graag mee. Ze zocht al
jarenlang naar een voorwendsel om het door de bewoners in 1991 zelf
aangekochte, voormalig kraakpand, Vrankrijk te kunnen binnenvallen. In
1997
hebben ze tijdens de Eurotop op het punt gestaan dat te doen op grond
van
artikel 140 van het Wetboek van Strafrecht (lidmaatschap van een
criminele
organisatie). Nu hadden ze het ultieme voorwendsel om binnen te vallen.
Juanra logeerde in Vrankrijk toen hij in Amsterdam werd opgepakt. En zo
werd
in de vroege ochtend van 17 januari, om 3.30 uur het pand binnengevallen
op
zoek naar bezittingen van Juanra. Het complete pand werd doorzocht (zowel
de
Spuistraat- als de Singelzijde - hoewel er alleen voor de
Spuistraatzijde
een huiszoekingsbevel was). Gevonden werden er één Spaanstalige roman en
twee mobiele telefoons, die in beslag werden genomen. De politie wist in
welke kamer Juanra had gelogeerd, maar desondanks werd er in alle kamers
uitgebreid een kijkje genomen. Met het huwelijk van WA en Maxima voor de
deur is het voor de politie natuurlijk erg interessant om rond te neuzen
in
het "beruchte krakersbolwerk". Als reactie op de inval en de arrestatie
van
Juanra werden bij burgemeester Cohen de ruiten ingegooid en het Spaanse
consulaat te Amsterdam besmeurd.
	Niet alleen de Barcelonese actiescene is het slachtoffer van dergelijke
repressie. Vorig jaar werd de Madrileense actievoerder Eduardo García,
die
met name zeer actief was in de Madrileense afdeling van Anarchist Black
Cross, die politieke gevangenen ondersteunt, opgepakt. García werd er
van
beschuldigd bombrieven aan diverse Spaanse journalisten te hebben
gestuurd.
Medio vorig jaar kwam García op borgtocht vrij. García's zaak is nog
niet
afgesloten. Eveneens werden er vorig voorjaar na het gedeeltelijk
ontmantelen van het zogenaamde eerste `Barcelona-commando' van de ETA
meerdere mensen uit de actiescene van de nabij Barcelona gelegen stad
Terrassa opgepakt op grond van vergelijkbare beschuldigingen. De
gebruikelijke tactiek lijkt te zijn eerst oppakken, dan bewijzen zoeken.
Als
er geen bewijzen gevonden worden is er in ieder geval weer een stukje
van
een sociale beweging in kaart gebracht. Dat deze methode al langer
gebruikt
wordt, en het afgelopen jaar met een zeer hoge intensiteit,
bewijst het in Barcelona opgesteld dossier "Que nos dejen paz" over
politierepressie *.
	De Nederlandse medewerking aan het uitleveringsverzoek van de Spaanse
autoriteiten, gebaseerd op een belachelijke constructie, is niet geheel
nieuw. In het voorjaar van 1990 werd een Amsterdamse man, die jarenlang
in
de kraakscene actief was geweest en verschillende films over sociale
bewegingen in Baskenland had gemaakt, van zijn woonboot afgeplukt. Hij
werd
ervan beschuldigd een van de daders te zijn van een ETA-aanslag op het
Spaans verkeersbureau op de hoek van de Overtoom en de Stadhouderskade.
Na
enige tijd in hechtenis en verhoren moest de politie hem wegens gebrek
aan
bewijs en manipulatie van getuigen laten lopen. Ook toen werd er in de
pers
stemming gemaakt voor vermeende banden tussen de kraakbeweging en ETA.
Net
zo goed als dat in Nederlandse omstandigheden belachelijk is, kan dat
ook
voor de Spaanse situatie gesteld worden. In de Spaanse kraakbeweging,
die
voor het merendeel anarchistisch geörienteerd is, bestaat zo goed als
geen
sympathie voor de bloedige strijdmethoden van de ETA en kan men zich
evenmin
vinden in de politieke doelstellingen van deze organisatie. Dat wil
echter
niet zeggen dat men geen sympathie heeft voor het streven van een deel
van
de Baskische bevolking naar autonomie, maar dan niet in de vorm van een
natiestaat. Eveneens vindt het merendeel het detentiesysteem dat tegen
met
name Baskische politieke gevangenen wordt ingezet, onmenselijk. Maar het
getuigd van weinig subtiliteit om sympathie voor het autonomiestreven en
ondersteuning van het verzet tegen het onmenselijke bajessysteem gelijk
te
stellen met steun aan de ETA. Dergelijke
subtiliteiten zijn sinds jaar en dag aan de paranoïde Spaanse
autoriteiten
niet besteed.

Juanra moet onmiddellijk vrij!

Quico

* Het Barcelonese dossier over ontwikkelingen in de politierepressie
tegen
de actiebeweging is in het Spaans verkrijgbaar bij de Amsterdamse
boekhandel het Fort van Sjakoo of op de volgende website te raadplegen:
http://www.nodo50.org/criminalizacion_mov_sociales/home.htm

_____________________________________________________________
****HYPOCRISY IS THE GREATEST LUXURY****
    Spoil yourself at
    The Hypocrisy Entertainment Network
    http://www.hypocrisy.org
______________________________________________________
* Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet
* toegestaan zonder toestemming. <nettime-nl> is een
* open en ongemodereerde mailinglist over net-kritiek.
* Meer info, archief & anderstalige edities:
* http://www.nettime.org/.
* Contact: Menno Grootveld (rabotnik@xs4all.nl).