Post-traumatische-post (Was: RE: [Nettime-nl] Microsoft under attack)

["Leon Kuunders" <leon.kuunders@nedsecure.nl>]

Post-traumatische-post

De laatste 4 weken zijn er in de Verenigde Staten 5 nieuwe gevallen ontdekt van
mensen die besmet (zouden) zijn met de miltvuur bacterie. Deze bacterie, door
ons NOS journaal aangesproken met de naam Anthrax, is leverbaar in
verschillende soorten. Zo heb je de ik-kom-alleen-voor-in-laboratoria-bacterie
en de ik-ben-van-natuurlijke-samenstelling-bacterie. Al deze
verschijningsvormen hebben één ding gemeen. Ze laten zich uitstekend
distribueren via de post.

De post. Door sommigen van ons (niet toevallig zijn dat fervente e-mail
gebruikers) ook wel snail-mail genoemd, vanwege de snelheid. De post is
langzaam, maar effectief. Door een wereldwijd distributie systeem is het
mogelijk om (volledig anoniem) een brief vanaf elke plek op de aarde naar elke
uithoek van de aarde te versturen. Door deze betrouwbaarheid is de post voor
veel mensen het primaire communicatie middel. Je bericht, of poststuk, is
weliswaar niet met de snelheid van het licht op de plaats van bestemming, maar
het komt er wel. En voor een luizige ¤ 6,00 zorgt de post ervoor dat je ook nog
een ontvangstbewijs krijgt.

Het nieuwe gevaar dat schuilt in de posterijen is de laatste weken duidelijk
geworden. Het rondsturen van bacteriologische poeders met als doelstelling het
infecteren van de geadresseerde, danwel degene die het poststuk opent, blijkt
kinderlijk eenvoudig te zijn. Dit geeft een volledig nieuwe kijk op de wijze
waarop we met onze poststukken om moeten gaan. Ik hoor de roep om gevarengeld
al opstijgen vanuit de postkamer. En ook de directie-secretaresse krijgen
opslag.

Maar wat krijgen we eigenlijk met de post? Als ik naar mijn eigen inbak kijk
(die trouwens uitzonderlijk groot is), dan zie ik dat ik de laatste vier weken,
ruw verdeeld, poststukken heb gekregen met de volgende functie: 1) facturen (A5
formaat); 2) reclame (A4 formaat) en 3) overzichten (E65 formaat). Op de
reclame na (waarvoor ik trouwens niet met een opt-in principe toestemming heb
gegeven), zit er geen enkel poststuk bij dat niet electronisch verstuurd had
kunnen worden.

In de Verenigde Staten zijn meerdere mensen (ogenschijnlijk) besmet met een
levensgevaarlijke bacterie door een poststuk open te maken. Na de aanvallen met
virussen die onze electronische postbus heeft moeten doorstaan (en waarvan de
computer ziek werd), blijkt nu dat we snail-mail met nog betere
voorzorgsmaatregelen moeten benaderen.

Ik denk dat het tijd is alle organisaties in Nederland op te roepen te stoppen
met het rondsturen van, goedbedoelde maar nutteloze, poststukken. Stuur me een
e-mail. Als het kan versleuteld zodat het postgeheim werkelijk een geheim
blijft. En als de overheid dan zonodig mijn post wil lezen kunnen ze bij mij de
sleutel op komen halen.

Voor mij geldt dat vanaf nu elk poststuk waarvan ik het doel en de
authenticiteit niet kan bepalen zonder de envelop open te maken linea recta in
de vuilnisbak wordt gegooid. Niet bij het oud papier nee, stel je eens voor.

Veel te gevaarlijk. Die post.

Oktober 2001
Leon Kuunders

______________________________________________________
* Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet
* toegestaan zonder toestemming. <nettime-nl> is een
* open en ongemodereerde mailinglist over net-kritiek.
* Meer info, archief & anderstalige edities:
* http://www.nettime.org/.
* Contact: Menno Grootveld (rabotnik@xs4all.nl).