Ron Peperkamp on Fri, 5 Oct 2001 02:31:02 +0200 (CEST) |
[Date Prev] [Date Next] [Thread Prev] [Thread Next] [Date Index] [Thread Index]
[Nettime-nl] Voor wie niet slapen kan/wil |
vrijdag 5 oktober 2001, 02:29 uur Ondertussen is ons vriendelijk landje vandaag officieel in oorlog. Voor het eerst sinds haar toetreden tot het NATO-bondgenootschap, is Nederland in de situatie beland waarin zij haar bondgenootschappelijke verplichtingen 'met den wapenen' dient te vervullen. Dit alles op basis van een document waarvan de inhoud zowel voor het volk als het parlement geheim dient blijven. U en ik en onze volkvertegenwoordigers mogen dus niet weten waarom wij eigenlijk in oorlog zijn. In het gepaste oorlogsjargon heet dat het 'vertrouwensprivilege van de regering inzake militaire informatie of inlichtingen welke verband houden met de staatsveiligheid'. Voor zover wij kunnen nagaan, betreft het een kladje van de Amerikaanse inlichtingendienst (de Engelsen hebben hun eigen kladje) waarop staat hoe één of andere islamitische sekte verantwoordelijk kan worden gesteld voor de recente misdaden in de VS. Deze misdaden zijn om volkomen duistere reden vervolgens vertaald als een 'territoriale aanval' op één van de bondgenoten die derhalve gerechtigd is passende repercussies te nemen. In goed Nederlands heet dit gewoon wraak. De afschrikwekkende werking van wraak is de kern van het NATO-bondgenootschap. Nu Artikel-5 in werking is getreden, dienen wij dus onze onvoorwaardelijke steun aan de strafexpeditie van onze vrienden in Washington te geven. Onze regering is niet kinderachtig dus vandaag kondigde zij meteen aan op welke wijze ons land zal bijdragen aan de eerste fase van het mysterieuze plan om de al even mysterieuze vijand eens flink de waarheid te laten voelen. De bijdrage bestaat vooralsnog uit obligate zaken als het luchtruim openstellen en inlichtingen uitwisselen (volgens mij deden wij dat altijd al, maar goed). De ware intentie van het plan tekent zich echter af in de toezegging om de VS 'backup' te verlenen. Zo onschuldig als het lijkt, betekent dit in de praktijk dat het Nederlandse leger binnenkort in Bosnië, Montenegro, Kosovo en Macedonië mag gaan dienen. Dat wordt natuurlijk geen f eest. Allereerst omdat de voormalige vrijheidsstrijders (thans terroristen) van het UCK en de voormalige Macedonische bondgenoten (thans gegroepeerd in strijdlustige militia), alllemaal rijkhalsend uitzien naar het vertrek van de Amerikanen. Daarnaast wordt het geen feest omdat tegen die tijd het rapport van NIOD gereed is, en het voor ons Nederlanders wel eens verdomde lastig kan gaan worden om onder Frans commando te gaan dienen. (In hoeverre de onvermijdelijke strijd om het commnado tussen GB en Frankrijk alle volksbevrijders en dito verdedigers in de kaart gaat spelen, laat ik dan even buiten beschouwing.) Volgens fase één is dit partje van de wereld dus aan ons toebedeeld. Het is echter nog maar helemaal de vraag of het bij deze eerste fase blijft. Voor hetzelfde geld wordt onze Luchtmobiele Brigade opgeroepen om de Saoedische koninklijke familie te ontzetten. Of wat te denken van de bijstand die het Corps Mariniers wel niet kan bieden bij het bestormen van de raketsilo's in Pakistan? Om nog maar te zwijgen van de 'rugdekking' die onze vloot kan verlenen bij 'steun aan de democratisch-gezinde rebellen' in Yemen. Of dachten wij nu heus dat onze regering dit alles nooit zal toestaan? Helaas. Het parlement doet al niet meer mee en afgaande op de voorbeeldige loyaliteit die onze regering de laatse weken heeft betoond, denk ik niet dat zij ook maar één woord van twijfel zal durven uitspreken. Ja, binnenskamers - daar is het natuurlijk al weifel en wroeging; maar recht in het gezicht en onder de ogen van? Vergeet het. Dus terwijl wij ons verpozen met de gordiaanse knoop van het copyright en internet, hebben onze politici ons land geruisloos op ramkoers met de halve wereld gemanoevreerd. Waarom schrijf ik dit? Welnu, in denk toch vooral uit diepe verachting voor het ook hier vertegenwoordigde Nederlandse aksiewezen. Deze heeft zich immers op beschamende laten verleiden tot slappe demonstaries van zelfverheerlijking, i.p.v. gerichte akties te ondernemen op concrete doelen (bijvoorbeeld het afroepen van Artikel-5). Zo heb ik werkelijk nergens de aansporing aan ons parlement gehoord om de VS tot de orde te roepen en gewoon, zoals dat hoort, het Internationaal Gerechtshof in te schakelen (of van mij part het Internationale Criminele Hof - maar ja, die erkenen de VS weer niet). Nee, in plaats daarvan wordt er vrolijk ingehaakt op onbestemde emoties: 'tegen escalatie' en 'tegen vreemdelingenhaat'. Dat op een verknipte wijze diezelfde emotionaliteit tot het huidige oorlogsbeleid van het kabinet heeft geleid, ging het verstand van de organisatoren blijkbaar te boven. Het gevolg is dat heel Nederland nu weet dat er gelukkig nog mensen zijn die zich 'best wel zorgen maken', maar nagenoeg geen enkel parlementslid op het moment-supreme zijn mond durfde te openen. Zoals Leo al schreef, weet niemand meer hoe een tragedie beleefd moet worden. Liever laten wij ons meeslepen door grootse gebaren, kranige woorden en wervelende geestdrift. Bij zoveel geweld heeft het nuchter verstand het nakijken. Ik vrees dan ook dat iedereen deze oorlog gewoon wil: zowel de Nederlandse regering als het Nederlandse aksiewezen. En de rest van Nederland? Ach, die slaapt gewoon verder - dromend over zwaarden en gordiaanse knopen en de wijze waarop deze mogelijk met elkaar verband hebben. ----------------------------------------------- Ron Peperkamp ron@peperkamp.nl ----------------------------------------------- ______________________________________________________ * Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet * toegestaan zonder toestemming. <nettime-nl> is een * open en ongemodereerde mailinglist over net-kritiek. * Meer info, archief & anderstalige edities: * http://www.nettime.org/. * Contact: Menno Grootveld (rabotnik@xs4all.nl).